Φιλοσοφία και δεοντολογία

Φανης έγραψε:Δεν προκειτε να σε ρωτησουμε τι ειπε ο αλλος να ξερεις...


Αλλα μεχρι σημερα δεν πηγα με καποια που δεν διαλεξα...

ωραιος !!!!

εγω ομως θα το πω ετσι και αλλιως...

ουτε λιγο ουτε πολυ ο τυπος μου ειπε
οτι οι γυναικες διαλεγουν ΠΑΝΤΑ
και οι ανδρες κανουν την πρωτη κινηση ΠΑΝΤΑ.....

οι ανδρες κανουν δυο λαθη..
το πρωτο ειναι οτι ενεργουν σαν κυνηγοι και προσηλωνονται σε ενα ''θήραμα'' τοσο πολυ
που δεν βλεπουν γυναικες αλλες απο αυτη που βαλανε στο ματι...

το δευτερο ειναι οτι φοβούνται να κανουν την πρωτη κινηση για να μην χασουν
την υπερηφάνεια τους σε περίπτωση αποριψης..

η συνταγη ηταν απλη και θα μπορουσε να πει κανεις...φεμινιστική χαχαχα

πηγενεις σε ενα μπαρ ή οπου αλλου πιστευεις οτι θα βρεις γυναικες μονες που ψαχνουν...
και αντι να πεσεις με τα μουτρα στην διμετρη ξανθια που τιναζει συνεχως τα μαλλια της...
καθεσε με υπομονη και ψαχνεις ποιες εχουν καρφωθει σε εσενα... 
ετσι μεταξυ αυτων διαλεγεις με ποιες θα ''παιξεις''..
και μετα επιλεγεις τοπο και χρονο για να κανεις την πρωτη κινηση...η εξελιξη
ειναι σχεδον σιγουρα θετικη διοτι διαλεξες αυτη που σε διαλεξε,, και
την εκανες να νιωσει οτι μονο εσυ την διαλεξες
πλησιαζωντας την και ζητώντας της να ξαναβρεθειτε μονοι σας...

"οτι οι γυναικες διαλεγουν ΠΑΝΤΑ
και οι ανδρες κανουν την πρωτη κινηση ΠΑΝΤΑ....."

πουφ..... πολύ κλισέ, άσε που το έχω ακούσει και από χαζογκόμενα κιόλας.

Ποτέ δεν υπάρχει το ΠΑΝΤΑ ή καλύτερα, υπάρχει πάντα και ποτε?

τα κλισε κανουν την ζωη μας ευκολοτερη και πιο απλη.

ναι σε ολα κανει την ζωη ευκολοτερη....

Με αφορμή τη φωτογραφία από την Ίμβρο να ακόμη μερικές σκέψεις για τις λεπτές κόκκινες γραμμές που στέκονται ανάμεσα στο ψέμα και την αλήθεια.
 
Ένα γεγονός, μια ιστορία, έχει μία και μόνη αλήθεια, την αλήθεια της ύπαρξης του. Εμείς όμως σχεδόν ποτέ δεν μπορούμε, ή ακόμη και να μην θέλουμε να την αντικρύσουμε. Ταγμένοι στην μία ή την άλλη πλευρά λόγω συγκυριών ή συνθηκών, από μια αλήθεια  κρατάμε ένα κομμάτι μόνο. Αυτό είναι αρκετό να μετατρέψει την αλήθεια σε ψέμα καθώς μισή αλήθεια δεν υπάρχει. Και αφού την κουτσουρέψουμε για αρχή, μετά μπορεί να την γαρνίρουμε και με μερικά κερασάκια, ανάλογα το γούστο, το μυαλό και ακόμη-ακόμη τις εμμονές μας.
 
Τι έχει μείνει λοιπόν τελικά παρά ένα ψέμα?
 
Σε  μια τυχαία περιήγηση στο ιντερνέτ έπεσα επάνω σε μια ανάρτηση του DefenceNet για την ταινία ενός τούρκου σκηνοθέτη για το νησί. Ο τίτλος της ανάρτησης λέει «Ταινία με θέμα τα τουρκικά εγκλήματα στην Ίμβρο». Σύμφωνα με το κείμενο η κεντρική ιδέα είναι πως αφορμή για τον σκηνοθέτη να κάνει την ταινία ήταν η παρατήρηση πως πολλά εγκαταλειμμένα ελληνικά σπίτια είναι ακόμη επιπλωμένα,  σημάδι ότι οι κάτοικοί τους τα εγκατέλειψαν βιαίως. Σήμερα ψάχνοντας λίγο ακόμη βρίσκω πως πολύ πιθανό είναι ο σκηνοθέτης να το είπε έτσι ακριβώς : βιαίως και να μην είναι η λέξη αυτή το κερασάκι του εδώ συντάκτη στην τούρτα.
Άλλωστε μπορούμε να ξέρουμε τα πραγματικά γεγονότα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια?
 
Αν και ο ένας παππούς μου εκεί γεννήθηκε και μεγάλωσε, δεν έτυχε να επισκεφθώ το νησί παρά μέχρι πριν 2-3 χρόνια για πρώτη φορά, παρόλο που έχω και συγγενείς που βρίσκονται πλέον μεταξύ Πόλης και Ίμβρου.
 
Το σκέφτηκα στην αρχή αλλά τελικά έκανα το παρακάτω σχόλιο στο θέμα:
 
"Περιμένω με πολύ ενδιαφέρον την ταινία μια και έχω καταγωγή από τον παππού μου από εκεί. Δεν πρόλαβα να δω καλά αλλά πολύ πιθανόν στο νεκροταφείο που φαίνεται στο τρέιλερ είναι ακόμη θαμμένοι η προγιαγιά και ο προπάππους.  Ωστόσο κάτι δεν μου κάθεται εντελώς ορθά. Ή η παραπάνω περιγραφή έχει ένα ΜΕΡΟΣ ανακρίβειας, ή αν η περιγραφή είναι σωστή τότε ο σκηνοθέτης κάπου να υπερβάλει ίσως.

Επισκέφθηκα τον τόπο και μίλησα με ντόπιους, έχω και συγγενείς εκτός των άλλων. Από ότι είδα, άκουσα και διάβασα να θέσω λοιπών την δική μου διάσταση.

Έχουν γίνει πάρα πολλά άσχημα, για να φτάσουμε σήμερα να έχει τόσους λίγους Έλληνες ο τόπος. Πρώτα από τους Τούρκους και μετά από την δική μας απάθεια. Όποιος θέλει να μάθει ποιό αναλυτικά μπορεί να ψάξει, να διαβάσει ακόμη και να επισκεφθεί το μέρος.
Επιγραμματικά, οι διοικήσεις, οι απαλλοτριώσεις (ουσιαστικά αρπαγές περιουσίας), οι ανοικτές φυλακές με αποτέλεσμα τον τρόμο και μερικά εγκλήματα, το κλείσιμο των Ελληνικών σχολείων το 64. Όλα αυτά ανάγκασαν τους ντόπιους με πλάγιο πλην άμεσο τρόπο να εγκαταλείψουν το νησί.

Σε αυτό το σημείο ρώτησα στο καφενείο, σε μια παρέα ντόπιων που έμεναν εκεί όλη την ζωή τους, αν μέσα σε όλα αυτά (55, 64, 74) ένοιωσαν ποτέ άμεση απειλή (να τους διώχνουν με το ζόρι και να τους τρομοκρατούν άμεσα). Όλοι απάντησαν πως όχι.
(πολύ επιγραμματικά όλα αυτά φυσικά, συζήτησα είδα, άκουσα πολλά)

Αν πάρουμε λοιπόν τα λόγια τους ως ορθά, και για ποιόν λόγο να τους αμφισβητούμε?, εδώ ακριβώς στέκομαι. Αν ο σκηνοθέτης εμφανίζει πως Έλληνες εκδιώχθηκαν με την βία και όχι πλαγίως τι να θέλει να μας πει? Καλή η προοδευτικότητα από όπου και να είναι μα μήπως εκεί, όπως και εδώ απλά θέλουν κάποιοι να την εξαργυρώνουν προς δικό τους όφελος μέσα σε κάποιες ομάδες?

Μεγάλωσα σε ένα τόπο που δυστυχώς αυτή δεν είναι ξένη πρακτική και είμαι επιφυλακτικός σε οποιαδήποτε είδηση μου πασάρουν.
Δεν με ενδιαφέρει να μαθαίνω την αλήθεια των άλλων με συμφέρει ή όχι. Προσπαθώ να ανασυνθέτω τα πραγματικά γεγονότα στο μέτρο του δυνατού. Φανφάρες, ψέματα, μισές αλήθειες από οπουδήποτε και να προέρχονται δεν με αφορούν.

Ευχαριστώ και συγνώμη αν σας κούρασα."
 
Να πω την αλήθεια το βρίσκω περίεργο που κανείς δεν με σχολίασε ακόμη. Σήμερα έψαξα λίγο περισσότερο και βρήκα το παρακάτω. Αν το παρακολουθήσετε θα δείτε πως περιγράφει ακριβώς ότι ανέφερα παραπάνω για την κουβέντα στο καφενείο του χωριού. Πουθενά αναφορά στο «βιαίως» , έμφαση στο πλαγίως.
 

 
Και να τώρα, που σε αυτή, ή οποιαδήποτε άλλη ιστορία χωρά πολύ νερό, ανάλογα στο χέρι αυτού που θα πέσει, για να την εκμεταλλευτεί κατά το δοκούν αλλάζοντάς-προσθέτοντας-αφαιρώντας μόνο μερικές λέξεις και κώματα σαν άλλη Πυθία…
 
To χωριό

 
Ο προππάπους με την προγιαγγιά μαζί στην ανάπαυση

 
Το από το 64 εγκατελημένο σχολείο

 
Η Σαμοθράκη στο βάθος

Δεν τους γνωρίζω, μπορεί να είναι και έτσι, και παντα υπάρχουν τέτοιοι, εδώ, εκεί, παντού.
Δεν διαφωνώ, αλλά ποτέ δεν είναι μόνο έτσι ή μόνο αλλιώς.

Ο μόνος τρόπος να πας σε Ελληνικό σχολείο, και να βρεις κατι να κάνεις μετά, ήταν να πας στην Πόλη ή στην Ελλάδα. Και αυτό έκαναν οι περισσότεροι. Όσοι είχαν υποκοότητα μπόρεσαν πολύ προσφατα σε δικαστήρια που έγειναν να πάρουν πίσω ένα μέρος από όσα είχαν. Κάπως έτσι.

Πυρκαγιές έβαλαν με τις πιστωτικές κάρτες και τα διακοποδάνεια πρωτίστως εγώ λέω, είναι ποιό αποτελεσματικό και καίγεσαι τουλάχιστον με γκλαμουριά στο γυρισμό από τη Μύκονο...

Δεν ειναι ετσι Χρηστο....
Αυτα τα εθημα μας τα επιβαλανε φορεις της νεας εποχης με το ετσι θελω....
Δεν τα ανακαλυψαμε μονοι μας...

Ολα εχουν καποιο σκοπο με θυματα εμας....
Δεν ειμαστε οι φταιχτες αλλα αυτοι που την πληρωνουν...

Μονο οταν θα το καταλαβουμε αυτο θα μπορεσουμε να γυρισουμε την κατασταση....

Αν και παλι αμφιβαλω γιατι μεχρι και η στοχοποιησει συναθρωπων ειναι κατευθηνομενη χωρις να το καταλαβαινεις....

Π.χ. οταν απεδρασαν απο τα τρικαλα και εγινε το φονικο στην μανδρα κανενας δεν ασχολουταν με το πως και γιατι απεδρασαν αυτοι αλλα με το θυμα που επεσε απο τις σφαιρες των φονιαδων....

Ασχετα αμα υπηρχε καταδιωξη και ανταλαγη πυροβολισμων με ατυνομικους σε μερος με κινηση....

Ολα τα χρεωσαν εκει που ηθελαν...

στην τουρκια διαδηλωναν κατα του ακραιου μουσουλμανισμου..




στην Εγυπτο διαδηλωναν υπερ του ακραιου μουσουλμανισμου...





ειναι ολοφανερο οτι αυτοι οι ανθρωποι εχουν λυσει τα
προβληματα τους  ή πιστευουν οτι
θα τους τα λυσει η θρησκεια...

παλι καλα που εχουμε και εμεις
τους θρησκευτικους μας διαδηλωτές....

Οι βασικοί νόμοι της ανθρώπινης ηλιθιότητας - Carlo M. Cipolla


Νομος 1ος: Πάντα και νομοτελειακά, όλοι υποτιμούν (ΣτΣ υποεκτιμούν τον αριθμό των ηλιθίων σε μία κοινωνία.





Νομος 2ος: Η πιθανοτητα να είναι ηλίθιο ένα συγκεκριμένο άτομο είναι ανεξάρτητη από οποιοδήποτε άλλο χαρακτηριστικό αυτού του ατόμου.






Νόμος 3ος: “Ηλίθιος ονομάζεται το άτομο που οι πράξεις του προκαλούν ζημιές σε ένα άλλο άτομο ή σε μία ομάδα ατόμων, χωρίς το ίδιο να αποκομίζει κέρδη, ενώ είναι πιθανό να υφίσταται ακόμα και ζημίες.”







Νομος 4ος= “Οι μη ηλίθιοι άνθρωποι πάντα υποτιμούν την καταστροφική ισχύ των ηλιθίων ατόμων. Συγκεκριμένα οι μη ηλίθιοι άνθρωποι συνέχεια παραβλέπουν πως η συναναστροφή  και/ή ο συγχρωτισμός με ηλίθια άτομα απαρέγκλιτα αποδεικνύεται μοιραίο λάθος, ανεξάρτητα από τη χρονική στιγμή, την τοποθεσία και τις συνθήκες”






Νομος 5ος = “Ο ηλίθιος άνθρωπος είναι το πιο επικίνδυνο είδος ανθρώπου” και από εκεί συνάγεται πως “Ο ηλίθιος είναι πιο επικίνδυνος από τον κακοποιό”






πηγη=http://www.scribd.com/doc/143906717/%CE%9F%CE%B9-%CE%B2%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%AF-%CE%BD%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B9%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%B7%CE%BB%CE%B9%CE%B8%CE%B9%CF%8C%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1%CF%82-Carlo-M-Cipolla

Mέρος 2ο: H γαλλίδα

Η Μ... γενήθηκε και μεγάλωσε σε ένα από τα ποιό πλούσια, σικ και σνομπ προάστεια των Παρισίων.
Διαβάζοντας τα αμέσως προηγούμενα, και έτσι όπως βιαστικά βγάζουμε συμπεράσματα πολλές φορές (για πολλούς και διάφορους λόγους αλλά αυτό είναι άλλο θέμα) πιθανό να υποθέσουμε πως η κοπέλα μεγάλωσε στα πούπουλα και έγινε ένα καλομαθημένο σκατό.

Όταν ήταν μικρή όμως, δεν θα ξεχάσει ότι πολλές φορές έβλεπε την μαμά της να μετρά τα ψιλά ένα-ένα για να μπορέσει να αγοράσει ψωμί για τα 3 παιδιά της. Καλά, και αφού τόσο φτώχεια έπεφτε, πως αυτοί βρισκόταν σε τέτοιο μέρος? Πως δεν ζούσαν στα γκέτο που βλέπουμε στις ειδήσεις και τις ταινίες?

Τα πράγματα όμως σχεδόν ποτέ δεν έχουν απλοική εξήγηση. Απλή ίσως.

Η Μ λοιπόν δεν γενήθηκε από κάποιους μεροκαματιάριδες, ή περιθωριακούς της πόλης. Τότε ναι, θα έμενε σε γκέτο. Ο παππούς της από την μεριά του πατέρα της, ήταν όχι απλά εκατομυριούχος, αλλά δισεκατομυριούχος! Δεν γνωρίζω ακριβώς, αλλά το τζάκι πρέπει να πήγαινε πάρα πολλές γενιές πίσω. Εργοστάσια, μετοχές, ακίνητα, ρευστό να φάνε και οι κότες. Τόσα πολλά είχε μάλιστα που τα παλιά τα χρόνια, κάθως ήταν και γκομενιάρης ο παππούς, η γιαγιά τον είχε πιάσει να γκομενεύει. Αυτός της είχε πει οκ, να τα βρούνε, αλλά η γιαγιά τον έγραψε και με δικαστήρια κτλ, του πήρε τόοοοοοσα πολλά όταν χώρισε που τα επένδυσε πολύ μετριοπαθώς και είχε να ζει άαααανετα εξακολουθόντας τις μπουρζουάδικες συνήθειες και τρόπο ζωής της για πάντα. Και ο παππούς και πάλι δεν ήξερε τι είχε και ας του είχε ήδη πάρει τόσα η γιαγιά.

Για να συνοψίσουμε λοιπόν, η μικρή Μ είχε και ένα παππού και μια γιαγιά χώρια πλέον, που δεν ήξεραν πόσα έχουν. Μα γιατί όμως αυτοί μετρούσαν τα ψιλά, όχι για να ντυθούν, όχι για να πάρουν κρέας, αλλά για το ψωμι?

Για κάποιους πολύ σοβαρούς λόγους η μαμά της Μ χώρισε με τον μπαμπά της (τον γιό του μεγιστάνα) και είχε και τα παιδιά. Αφού χώρισαν έφυγε από το σπίτι, το κράτος τους έδωσε λόγο κατάστασεις ένα μικρό διαμέρισμα να μείνουν εκεί που βρισκόταν και η μαμά δούλευε υπάληλος. Μπορεί η μαμά να μην ήταν από το σόι το πλούσιο, αλλά τα παιδια έστω είχαν παππούδες με τρελό κομπόδεμα.

Ποιός παππούς στα μέρη μας (καλά υπάρχουν και τέτοιοι εδώ) θα άφηνε τα εγγόνια του να πεινάνε κυριολεκτικά, όταν δεν ήξερε πόσα έχει?

Άλλα είπαμε, (και) εκεί είσαι μόνος. Όσο να είναι το κράτος δουλεύει χοντά-ψηλά και άλλη ή πόρτα του παππού, και άλλη η δική σου.

Την ιστορία την σύνθεσα από σκόρπιες κουβέντες, και αυτό το "μετρούσε τα ψιλά" το άκουσα σε ξεκάρφωτη φάση, άσχετο από τα άλλα. Έτσι και εγώ λοιπόν ως αφελής, ρωτάω: "μα καλά, εσείς μετρούσατε τα ψιλά, και ο παππούς τι? εγγόνια του δεν είσασταν?"
"Τι σχέση έχει?"μου λέει? Χωρίς κανένα παράπονο, ή μομφή απέναντι του. Παρόλο που δεν είχε και πολλά πολλά με τον παππού.
Τι φάνηκε εντελώς φυσιολογικό και άσχετο. Με την γιαγιά εντωμεταξύ είχε πάντα πολύ καλές σχέσεις, αλλά και πάλι όπως είπαμε άλλη πόρτα ο ένας και άλλη ο άλλος.

Το συμπέρασμα δεν είναι τίποτα το συνταρακτικό, αλλά εμένα μου δείχνει πως υπάρχουν πράγματα που δεν μπορώ να θεωρώ δεδομένα, γιατί έτσι τα βλέπω και τα ξέρω έως τότε, ή γιατί έτσι συνηθίζεται στην γειτονιά μου. Το μυαλό μας δεν πρέπει να εγκλωβίζεται στην καθημερινότητα του μικρόκοσμου μας. Και αν δεν μπορούμε να δούμε για πρακτικούς λόγους και αλλού, τουλάχιστον να το κρατάμε αυτό στα υπόψη.

Τα κλισέ καθώς είπατε κάνουν τι ζωή ευκολότερη. Μα τι να το κάνω αν την παραμορφώνουν κιόλας?

σιγουρα θα υπαρχει και καποιο κλισε για την περιπτωση της γαλλιδας αλλα
δεν μου ρχεται στο μυαλο αυτη τη στιγμη...

http://pitsirikos.net/2013/08/%CF%86%CF%84%CF%8D%CF%83%CE%B9%CE%BC%CE%BF/


και μιας και λεμε για κλισε... ενα ωραίο απο τον ''πιτσιρικο''

Οι «πρόθυμοι» δημοσιογράφοι και τεχνικοί βρέθηκαν, και το εξάμβλωμα που ονομάζεται «Δημόσια Τηλεόραση» εξέπεμψε σήμερα την πρώτη του ενημερωτική εκπομπή. Την ενημέρωση την έχουν αναλάβει ο Σίμος Κεδίκογλου και ο Παντελής Καψής.

Σκέφτομαι όσα «επαναστατικά» ειπώθηκαν και γράφτηκαν μόλις πριν από δυο μήνες, μετά το λουκέτο στην ΕΡΤ.

Υπάρχει διάχυτη η εντύπωση πως αξίζουμε κάτι καλύτερο. Πως, γενικά και αόριστα, όλοι μας αξίζουμε κάτι καλύτερο. Πως έχουμε αδικηθεί.

Σε αυτή τη ζωή, δεν μας κινεί ένα αόρατο χέρι. Κάνουμε επιλογές. Επιλογές που εξαρτώνται άμεσα από την αξιοπρέπεια και τις αρχές του καθενός από εμάς.

Ήταν επιλογή των δημοσιογράφων που συμμετείχαν στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή της Δημόσιας Τηλεόρασης να βρίσκονται εκεί. Δεν τους ανάγκασε κανείς.

Όταν η χώρα χρεοκόπησε και έβλεπα την υστερία με την οποία οι Πρετεντέρηδες στήριζαν το σάπιο πολιτικό σύστημα το οποίο ξέσκισε την Ελλάδα και την κοινωνία, σκεφτόμουν πως δεν θα αργήσει η μέρα που κάποιοι θα περπατούν στους δρόμους και θα τους φτύνουν.

Τελικά, μάλλον έκανα λάθος. Αυτοί θα φτύνουν τους υπόλοιπους.

Καλά τα λέει ο άνθρωπος αλλά είμαστε όλοι μέσα μας αρέσει ή όχι με τον ένα ή άλλο τρόπο.

Και για τα κλισέ δεν λέω πως δεν υπάρχουν, δεν δουλεύουν, δεν τα ακολουθώ. Θέλω όμως να κοιτάω και όπου μπορώ περισσότερο. Και σχετικό και με τα παραπάνω άκου και κάτι σαν συνέχεια. Είναι από δική μου παρατήρηση και δεν υποστιρίζω πως έτσι είναι σώνει και καλά.

Έμεις εδώ έχουμε τον ήλιο και τα άλλα κλισέ () και ποιό βόρεια δεν τα έχουν. Μαζί με τον ήλιο θα παίζει ρόλο και το όλο κοινωνικόπολιτικό σύστημα του νότου σε σχέση με τον βορρά, ή τέλος πάντων του χύμα σε σχέση με το ποιό συμαζεμένο.

Αυτό έχει αντίκτυπο στις σχέσεις των ανρθώπων. Νότια ποιό ανοιχτοί, βόρεια ποιό κλειστοί (πέστο κλισέ τώρα αυτό...) Ενώ εμείς μπορεί λοιπόν εύκολα να ξεκινήσουμε μια επαφή που την υποβοηθά το ουζάκι στη δροσιά κτλ, αυτοί ποιό πάνω δεν το έχουν αυτό.

Όμως οι άνθρωποι θέλουν την κοινωνικότητα και θα πρέπει εκτός από το γραφείο σπίτι να κάνουν και τις επαφές τους. Πως να γίνει όμως αυτό εκεί ευκολότερο???

Είδα με τα μάτια μου, και μετά ρώτησα και μου το επιβεβαίωσαν, πως ένας βασικός τρόπος είναι οι σχολές διαφόρων τύπων. (και εδώ συμβαίνει σε ένα βαθμό, αλλά εκεί ΄που έχω δει εγώ και άκουσα είναι ας πούμε ο κανόνας). Σχολές χορού, και ας ξέρεις πως είσαι σκράπας, πας για να γνωρίσεις και άλλους, η να μπορέσεις να πλησιάσεις έτσι μια που σου άρεσε. Σχολές γίογκα, ριλαξέισιον κτλκτλ.

Όπως είπα παραπάνω και εδώ εφαρμόζονται όλα αυτά, αλλά τα μεγέθη είναι αντιστρόφως ανάλογα βόρεια και νότια.

Κάποιος λοιπόν, έτυχε να αραβωνιαστεί τελικά με μία ποιό βόρεια, όμως ακόμη δεν είχε σχεδόν πατήσει στην πατρίδα της μέχρι τότε. Καθόμασταν με ένα κοινό φίλο οι τρεις μια μέρα φραπέ και τα σχετικά περί ανέμων και υδάτων και τυχαίνει να πει κάτι για σχολή γιόγκα, στον τόπο της κοπέλας, ότι πήγαινε ή κάτι τέτοιο. Του λέω ρε συ, εγώ νομίζω μπλαμπλαμπλα(ότι είπα παραπάνω). Μου λέει όοοοοοχι ρε δεν είναι έτσι.

Τώρα αυτός έχει κανά 2 χρόνια που είναι εκεί. Δεν ξέρω τι έγινε, αλλά αν τύχει να βρεθούμε θέλω πολύ να των ρωτήσω πάλι, να δω τι γνώμη έχει.

Χρήστος έγραψε:

Έμεις εδώ έχουμε τον ήλιο και τα άλλα κλισέ () και ποιό βόρεια δεν τα έχουν. Μαζί με τον ήλιο θα παίζει ρόλο και το όλο κοινωνικόπολιτικό σύστημα του νότου σε σχέση με τον βορρά, ή τέλος πάντων του χύμα σε σχέση με το ποιό συμαζεμένο.
.

μαλλον αρχίζω να καταλαβενω τι εννοεις.....

αυτο το κλισε με τον ηλιο το ειχαν και στην ταιτη...και τελικα καποιοι πονηροι τους
πηραν και τα σωβρακα... και τους αφησαν μονο τα κλισε για φαγητο....

Δεν μπορω να διαφωνισω αλα να πω πως πολες φορες.οι δυο ενοιες ειναι αλληλενδετες...
πχ πολοι φοβοι βγαινουν μεσα απο την πιστη μας..
επισης στην ιδια κατηγορια θα βαλω και τα ταμπου...

αναλογα στα χερια ποιανού ειναι η πιστη....

οπως φενεται η πιστη ειναι ρευστο θεμα με πολλες εξηγισεις,
ετσι μπορουμε
να αναφερθουμε στην πιστη προς τον ανθρωπο
ή την πιστη προς τον θεο... ξεχωριστα ομως !!!

τοσα χρονια αθεισμου στην σοβιετικη ενωση δεν καταφεραν να
ξεριζωσουν την πιστη απο τους ''πιστους'' γιατι
η πιστη ειναι αιτια και αποτελεσμα ταυτοχρωνα.

εγω προσωπικά οταν ειναι να πιστεψω κατι.. δεν το κανω αβιαστα..
αντιθετα προσπαθω να κατανοήσω τους λογους
που εχει καποιος ο οποιος μου προτινει να πιστεψω κατι...
αλλα πιο πολυ βαρος εχουν οι λογοι αυτουνου
που θελει να με αποτρέψει απο την πιστη μου........

ετσι ζυγιζω τους λογους του ενός και τους λογους του αλλου
και αποφασιζω.

''πηδα απο τον γκρεμο'' ειπε ο διαβολος στον Ιησου.. ''και οι αγγελοι θα σε σώσουν''

Χαχαχαχχα, καλό το ξεκατίνιασμα γιατί μόνο ως τέτοιο μπορώ να το εκλάβω αυτή τη χρονική στιγμή άσχετα με το που είναι η αλήθεια, ακόμη και αν γενικά τείνω να συμφωνήσω αν θα πρέπει στα πεταχτά να πω και εγώ την βλακεία μου.

Αν τα ίδια λόγια τα έλεγε πριν 20-30 χρόνια τότε θα τα θεωρούσα μαγκιά (και πάλι άχετα αν συμφωνώ ή διαφωνώ). Τώρα είναι απλά σκατά.... Και άντε στην καλύτερη να τα δικαιολογήσω σαν τις ξυνήλες ενός γέρου για τις οποίες θα πρέπει να δείχνουμε μεγαλύτερη ανοχή ίσως.

Ετσι !!!!!  

εχουμε γεμισει τζαμπα μαγκες...............

Τώρα που το θυμήθηκα αυτό? Μάλον από το θέμα με τις φώτο. Αν το θέμα είναι πολιτισμικό με την απορία θα μείνω μάλον.

Έτσι λοιπόν κάποτε στο Μυστρά κατέβαινα και κοιτούσα δεξιά-αριστερά. Πως θα γινόταν αλλιώς αν και εκεί όπως και παντού δεν βρισκόταν ιάπωνες? Αυτό σημαίνει και φωτογραφικές μηχανές ολόγυρα να τραβάν σαν τρελές. (Αυτό πάλι δεν το έχω ψάξει ακόμη, την ψύχωσή τους αυτή)

Ένας ιάπωνας κατηφόριζε, και φυσικά είχε πάντα έτοιμο το δάχτυλο στη σκανδάλη. Τριγύρω πολλά μισοερηπωμένα εκκλησάκια με απομεινάρεια τοιχογραφιών και διάσπαρτοι φύλακες να ενημερώνουν πως απαγορεύεται η φωτογράφιση με φλας (ταμπέλες δεν θυμάμαι να είχε αλλά δεν ξέρω και σίγουρα)

Μπαίνει ο ιάπωνας σε ένα και αρχίζει τα τσάκα-τσούκα με το φλας. Έρχεται ένας φύλακας και του λέει πως απαγορεύεται και τότε αυτός με την γνωστή κλίση του σώματος κατ επανάληψη ζήτησε συγνώμη και έφυγε.

Λίγο παρακάτω άλλο εκκλησάκι. Και άλλες τοιχογραφίες. Πουθενά φύλακας. Το φλας πήρε φωτιά. Όταν το σκέφτομαι τείνω να καταλήγω αν και δεν μπορώ να ξέρω πως ο ιάπωνας δεν το έκανε με δόλο, αλλά μάλον θεώρησε πως αφού δεν υπάρχει φύλακας άρα δεν απαγορεύεται.

Έαν είναι όντως έτσι σκέψεις δημιουργούνται. Μια καλά οργανωμένη κοινωνία ας πούμε, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια στη σκέψη. Για όλα πρέπει να υπάρχουν ταμπέλες και έτσι ξέρουμε ακριβώς τι να κάνουμε. Είναι απλά όλα και σε μία σειρά. Φαντάζει λοιπόν πολύπλοκο να καταπονήσουμε το εγκέφαλο στην περίπτωση του. Που να συνθέσουμε σκέψεις πως και οι επόμενες τοιχογραφίες θα ενοχληθούν από το φλας το πιθανότερο. Αν ήταν έτσι θα υπήρχε ταμπέλα...Νόμος και τάξη.

Μου θυμίζει κάτι manual του στρατού που περιγράφουν ακριβώς και τις ποιό απλές καταστασεις, πχ πως ακριβώς γίνεται μια γυμναστική άσκηση 3 κινήσεων. Πως αλλιώς να γίνει όταν αυτή την άσκηση μπορεί να κληθούν να εκτελέσουν από τις μεγαλύτερες διάνοιες μέχρι τα μεγαλύτερα βούρλα? Πρέπει να την κατανοούν οι πάντες.

Έτσι και σε μια κοινωνία συνυπάρχουν όλοι, και για να υπάρχει λειτουργικότητα θα πρέπει να τραβήξουμε και τις διάνοιες προς τα κάτω, λέγοντας τους πως να εκτελέσουν και το ποιό απλό, αφού είναι ακατόρθωτο να συμβεί το αντίθετο. Και σιγά-σιγά όλοι γινόματε μια μάζα ένας πολτός.

ειναι καθαρα θεμα κλιμακας οπτικης...
εξηγουμαι=
καποιος βαζει ταμπελες....
καποιος κοιταει τις ταμπελες....
καποιος κοιταει αυτον που κοιταει τις ταμπελες...

οσο και να θελει καποιος να τους βαλει ολους σε ενα καλουπι
παντα θα υπαρχουν καποιοι που θα
βλεπουν την ευρύτερη εικονα.

εγω εχω να πω κατι αλλο,
πριν απο λιγο καιρο με ρωτησε ενας φιλος γιατι κανουμε αυτα που κανουμε στην ζωη......
και αν γεννιόμασταν καπου αλλου αν θα καναμε τα ιδια ή διαφορετικά...

η απαντηση που ειχα τοτε ευκαιρη ηταν οτι στην
ζωη μας κανουμε επιλογες, και για να κανουμε τις σωστες επιλογες
θα πρεπει να γνωριζουμε τον εαυτο μας και απο τι παστα ειμαστε...
εδωσα και ενα σχετικο παραδειγμα οτι=
αν γινομουν καπνιστης.......θα το εκανα σε τετοια κλιμακα που οποιος
με εβλεπε να καπνιζω θα σιχαίνονταν και το καπνισμα και εμενα...χαχα



τις προαλες μου ηρθε και ενα ακομη..
μπορουμε να παρομοιασουμε την ζωη μας σαν παιχνιδι ποκερ..
ο θεος..ή η κοινωνία μοιράζουν κάρτες...
εμεις
επιλεγουμε ητε να παιξουμε με τα χαρτια που μας δωσαν ητε να πάμε πασο.....περιμένοντας την επομενη παρτιδα....

εχουμε υποψην οτι η ''μανα''[αυτος που μοιραζει] δεν χανει σχεδον ποτε και οτι
καποια στιγμη θα πρεπει να παιξουμε....
αυτο που δεν πρεπει να ξεχναμε ομως ειναι οτι η ''μπανγκα'' καποια στιγμη κλεινει....και δεν εχουν μεινει αλλες παρτιδες για εμας..



παιζουμε... και άλλοτε χανουμε αλλοτε κερδιζουμε.... και ποτε-ποτε.. χανει και αυτος που μοιραζει.

''ειναι ανθρωποι που δειχνουν τον σωστό δρομο αν και σε αυτους δεν τον εδειξε κανείς.....''


μοιαζει με προεκλογική ομιλία.........

γιατι ομως δεν ακουγαμε τετοια λογια πριν ??? τωρα φανηκε η αξια του απλου ανθρωπου ??

Η δικαιοσύνη είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα,και για αυτό δεν μπορεί να είναι και τέλειο!
Αν όμως οι δικαστές και εισαγγελείς ( άνθρωποι δηλαδή) είναι αμόρφωτοι και διεφθαρμένοι και δέν μπορούν ή
δεν θέλουν να διακρίνουν το το σωστό,
τότε είναι να μας κλαιν και οι ρέγκες!