Λίγο περισσότερη μουσική

το πιο αγαπημένο μου κομματι τον τελευταίο καιρό...




τραγουδια που τα ''δινουν ολα''

Πιο σέξι οι άντρες που παίζουν κιθάρα
ΓΥΝΑΙΚΑ
(0)
Τετάρτη, 08 Μαΐου 2013, 17:26

Σχετικά Tags
South Brittany, γυναίκες, άντρες, κιθάρα, μουσικό όργανο, ραντεβού
954


Σύμφωνα με την έρευνα, οι γυναίκες θεωρούν πολύ ελκυστικό έναν άντρα που ξέρει να παίζει ένα μουσικό όργανο.
http://www.newsbeast.gr/woman/arthro/529056/pio-sexi-oi-adres-pou-paizoun-kithara/

Χαχαχαχαχαχα εγώ ποτέ δεν 'εχω κουβαλήσει ή θα κουβαλήσω αθλητική τσάντα! Κάτι ήξερα φένεται.

Από την άλλη μια που είναι site DIY να σας πω πως γνωρίζω κάποια που πραγματικά γουστάρει άμτρες που φτιάχνουν πράγματα. Γραμπροί στη γραμμή, μαρς!

Τώρα δεν ξέρω πως έφτασα εδώ αλλά με αυτό το κομάτι κατωχηρώθηκε το τελίκό σχέδιο του phono προενισχυτή στις δοκιμές...

Όταν τον βάλω σε κουτί θα έχει και όνομα!



Who makes my heart beat like thunder?
Who makes my temperature rise?
Who makes me tremble with wonderful rapture
With one burning glance, from her eyes

Marguerita...

Once I was free as a gypsy
A creature too wild to tame
Then suddenly I saw, Marguerita
And I was caught, like a moth in the flame

Marguerita...is her name

Marguerita...

Her lips have made me her prisoner
A slave to her every command
She captivates me, and intoxicates me
With one little touch of her hand

Marguerita....

Sweet...Marguerita...sweet, sweet Marguerita....

όλε!!!

μην μου πεις ότι έχεις τον γνησιο δίσκο του ελβις ??

Έχω το soundtrack της ταινίας

https://www.google.gr/search?gs_rn=16&gs_ri=psy-ab&tok=TYWPOezjmEjqu9bqPzMB5w&suggest=p&cp=24&gs_id=2u&xhr=t&q=fun+in+acapulco+soundtrack&bav=on.2,or.r_cp.r_qf.&bvm=bv.47534661,d.bGE&biw=1366&bih=653&wrapid=tljp1370855973152049&um=1&ie=UTF-8&hl=el&tbm=isch&source=og&sa=N&tab=wi&ei=RJq1Ud-7O4mM4ASqyYC4DQ#facrc=_&imgrc=yVozvbNhCKtALM%3A%3BkxLDpADSWXEIFM%3Bhttp%253A%252F%252Fecx.images-amazon.com%252Fimages%252FI%252F61AWY5HPjfL.jpg%3Bhttp%253A%252F%252Fwww.superlyrics.com%252Fcover%252FkGRKAMnZVP%252FFun_In_Acapulco_%255BSoundtrack%255D.html%3B500%3B500

Είχα αγοράσει δώρο στη θεία μου μια ελληνική κόπια πολύ αρχές του 80. Δεν έπαιξε και πολύ. Πριν 2-3 χρόνια μου έδωσε το record changer του 70 μάζι με τους δίσκους που είχε. Έτσι τον πήρα πίσω.

Έχουν μια ξεχωριστή χροιά οι κρυσταλικές κεφαλές, τις ξεχωρίζεις αμέσως.

Τον Έλβις ποτέ δεν μπορώ να πω πως τον χώνεψα, πολύ ποζερ ρε παιδί μου (τι γελεία ματία της ρίχνει στο παραπάνω φιλμ! ) αλλά δεν μπορώ να μην παραδεχτώ μερικές φορές την έκφραση στη φωνή καθώς και τις χαμηλές του. Όπως τον Καζαντίδη ένα πράμα, άλλος γελείος...

Αν δεν με πιστεύτε να και η απόδειξη. (Έχω το 45 άρι και άν θέλω να γελάσω το βάζω να παίζει) Κάποτε είπα να κάνω έρευνα με όλα τα γελεία του αλλά φοβάμαι πως μετά θα με φάει η μαφία τσάμπα

Η μαφία υπέρ του Καζαντζίδη..

ηταν η εποχή τοτε... που πουλούσαν πονο και δυστυχία....και
ο κοσμάκης τον αγόραζε όσο-όσο.

υπηρχε ενας ραδιοφωνικος σταθμος εδω στον βολο και
καθε κυριακη επαιζε κατι
τραγουδια που αν εισουν στο ντεμι να αυτοκτονησεις ή οχι.....

μετα την ακρόαση ειχες παρει και την απόφαση..

Τώρα το γύρισα στη θεωρία και τη φιλοσοφία αλλά έχω μία σκέψη για τον πόνο της επόχης, τον καλό πλην τίμιο κτλ.

Αν και όπως είπα δεν μου αρέσουν τα συνωμοτικά νομίζω πως μια χαρά βόλευε κάποιους η κατάσταση. Δλδ, να είσαι φτωχός πλην τίμιος, καλό παιδί, εργάτης με καθαρό κούτελο και έτσι να δουλεύεις σαν σκύλος για άλλους για το τίποτα. Μόνο να έχεις πρόσωπο στη γειτονιά και να μην είσαι ακαμάτης.

Και τον κάματο σου να τον επενδύουν άλλοι υπόγεια...
Φύσικα μέσα στο όλο κλίμα πολύ απλά πουλούσαν πόνο ακούσια και άλλοι, δεν χρειάζεται ανάλυση αν πέφτει το παραδάκι. Αυτοί είναι οι άλλη κατηγορία. Οι ψιλικατζίδες πονηροί που γλύφουν ότι έσταξε από επάνω.

Και τέτοιοι ξεφυτρώνουν ευκολότερα, και εμείς γινόμαστε ευκολότερα λαμόγια, όταν πρέπει να γίνεις πονήρος πολλές φορές για να επιβιώσεις σε φτωχά μέρη όπως εδώ. Και μετά περνάν τα χρόνια και οι καιροί και ακόμη αν δεν είναι ανάγκη, η λαμογιά έχει μπει στο DNA και δεν την ξεπλένει ούτε ο άσπρος σύφουνας...

Ντράμερ τον Aphrodite's child o Λουκάς Σιδέρας το 72 βγάζει τον πρώτο προσώπικο του δίσκο One Day, που έχω την χαρά να κατέχω το 45αρι, βρέθηκε καινούργιο σε καταδρομική κάποτε στις Σέρρες μαζί με άλλα καλά. Μην ψάχνετε, τα εξαφανίσαμε παλιά...



Kαι για τους φίλους του προγκρέσιβ να τι κατέστρεψε ο χαμένος ο Ρούσος

όταν


 η μουσική εχει νόημα..

Μέχρι να πιάσουν τον Μάη τα παιδιά στην χώρα μας που είναι όλο πίσω, τα λουλούδια μαράθηκαν.

Έχω πάντα την απορία πως και ποιός ξεκίνησε να εισάγει γελείες προφορές εντός τον ασμάτων στην δεκαετία του 60 που κράτησε έως και τα μέσα του 70. Φάνταζομαι θα ήταν το σύνδρομο του "επαρχιώτη"

ηταν η ''σχολή'' τοτε που προσπαθούσε να τεριαξει 
τον ελληνικό στίχο  σε ξενοφερτη μελωδία,,με αυτή την ''κάπως'' προφορά.

το πιο πρόσφατο παράδειγμα

Άντε, το κάψαμε και σήμερα...

Εντάξει! νομίζω πως τελικά βρήκα τον φταίχτη και την απαρχή του κακού των παραπάνω...

Ο Tony Pinelli, ιταλός που έκανε καριέρα στην Ελλάδα τραγουδώντας και πολλά τραγούδια στα ελληνικά. Το πρώτο που ηχογράφησε το 65-66 ήταν το παρακάτω που έγινε μεγάλη επιτυχία.



Ίσως να βγάζω αυθαίρετα συμπεράσματα αλλά όλα κολάν έως εδώ:
Τα ιταλικά ήταν must, και in. Για αυτό και το πρώτο ίσος προγκρέσιβ κτλτκλ γκρουπ της Θεσσαλονίκης και ίσως της Ελλάδας υοθέτησε το όνομα Fratelli απλά για να πιάσει δουλιά σε μαγαζί που ο ιδιοκτήτης ζητούσε ιταλικό γκρουπ, ή ελληνικό με ιταλικό στίχο. Αυτοί καμιά σχέση φυσικά, μόνο όνομα τέτοιο απέκτησαν.(Για περισσότερα δες Fratelli και Μακεδονομάχοι)

Και έρχετε ο ιταλός με τα τραγουδάει άψογα γκριγκλις γιατί τι άλλο να κάνει, και οι δικοί μας φάγαν την φόλα και στραμπούληξαν την γλώσα τους αλλά και τα αυτιά μας.

Αν κανείς έχει υπόψη παλιότερο τραγούδι έλληνα ερμηνευτή που τραγουδά στραμπουληγμένα παρακάλω να το καταθέσει και να με ανατρέψει. Θέλω να μάθω...

μμμμμμ....μαλον εχεις δικιο και 
καταριπτεις δυο μυθους ταυτόχρονα,,,

ο δεύτερος μύθος ειναι =''οι ξενοι το κανουν καλυτερα''

πότε δεν γούσταρα τους πεσιμιστές και τους 
υπερμάχους χαμένων υποθέσεων....

ουτε ποτε δικαιολογούσα την αυτοκτονία σαν μεσο έκφρασης.....

οταν έμαθα οτι ο Nik Cave ειναι μέντορας της lana 
τοτε σταμάτησα να την χωνεύω και αυτή,,,
όμως δεν μπορώ να αρνηθώ 
οτι αυτο το τραγούδι ειναι ''έργο τέχνης''

Αχ ρε παιδιά! Εδώ όλα φένεται να βουλιάζουν τέτοια ώρα τέτοια μέρα και εγώ έχω πεθάνει στα γέλια.   :2262429415.gif   

Μου έκανε ζημια ο Αντωνάκης (όχι ο Σαμαράς βρε) τελευταία. Ζημιά διπλή. Μια που συνειδητοποίησα τα παραπάνω αν και το τραγούδι το ήξερα, και μια με αυτό που βρήκα και ντρέπομαι για τον εαυτό μου που δεν το ήξερα...

Ο Έφορος!       
Διασκευή του Sunny Afternoon των Kinks...

"O έφορος μου είπε οτί, θα έρθει αύριο το πρωί...."



Είσαι πανμέγιστος!     
(Να περιμένετε και άλλα...  συγνώμη...)

Εντάξει, αν θα πούμε τον κακό τον λόγο θα αδικήσουμε την Ζωίτσα την Κουρούκλη, που είναι ξαδέλφη της Λάσκαρη και για αυτό και τη Λάσκαρη κανονικά Κουρούκλη την λένε. 

΄Εκανε και τι δεν έκανε, και όταν το γύρισε στο ποπ πρώτα έβγαλε αυτό:



Σας θυμίζει μήπως Ταραντίνο? Εκείνο στου Ταραντίνο είναι σύγχρονη εκτέλεση, το original όλων είναι γαλλικό του 64 με Gainsbourg στη μέση και απόλα.



Και μετά μπήκε το 70 και έγινε το έγκλημα...
Οι Guess Who το ξέρουν άραγε???



Τα εγκλήματα της Pan-Vox and other tales...

Merde! Putain!!! είναι να μην θυμηθώ τα "γαλλικά" μου???

Ότι νάναι... Με έπιασε το γαλλικό τώρα

Μια φορά που είπα να μάθω γαλλικά  κατάλαβα πως καλός τρόπος είναι να ακούς τραγούδια της. Με αυτή την συρτή και αργή προφορά κάτι θα πιάσεις... (ευγενική προσφορά προς φιλόδοξους γαλλομαθητές)

οταν ο ρικι μαρτιν ''εκανε τον αντρα''
http://www.zougla.gr/lifestyle/article/o-riki-martin-gamilio-stin-mikono



αλλά σε αυτό τους παραδέχομαι και τους δυο

Δεν θυμάμαι το συγκεκριμένο αλλά την θυμάμαι πολύ καλά. Γέρασα γμτ!!!

Τα "πρωτόλεια" και "πρωτόγονα" πράγματα τα προτιμώ συνήθως από τα εξεζητημένα και πολυπλοκότερα. Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν.

Ή τα πρωτόλεια είναι επαρκώς εξελιγμένα και σε αρμονία με τον δημιουργό και τις δυνατότητες του, άρα και στη βέλτιστη κατάσταση. Ή είναι πολύ μπροστά γιατί η πραγματική ευφυΐα νομίζω πως εμφανίζεται σε απλά πράγματα και φόρμες (Βλέπε Μόζαρτ) αφού ο δημιουργός έχει περάσει και το στάδιο του φορτωμένου πολλές φορές ως παιδική ασθένια ας πούμε, και αναγκαίο βήμα στην εξέλιξη των πεπερασμένων ικανοτήτων του (μας).

Η έπαρση όμως πολλές φορές μας τραβά σε φορτώματα και μπιχλιμπίδια εντυπωσιασμού χωρίς κανένα βάθος, υπόβαθρο και αντίκρησμα. Το καταλαβαίνω στους εφήβους μας όχι στους μεγαλύτερους. Σε μεγαλύτερους το βρίσκω θλιβερό.

Δεν αναφέρομαι συγκεκριμένα στους παρακάτω, απλά με άφορμη το Wall και τον Waters που το πάει εδώ και εκεί και θα το φέρει και εδώ, είπα να αναφέρω μερικές σκέψεις. Πάντως πάντα μου άρεζαν τα πρώτα χρόνια τους και η Πομπιία για μένα είναι το απόλυτο peak τους. Το τεχνο-ροκ ποτέ δεν μου κόλλησε, πάντα κάτι του έλειπε...

Έτσι λοιπόν ... "Le Pin Floid"

πολυ καλο σχόλιο..!!!

μου θυμησες μια ιστορια με τον ροτζερ γοτερς και το σπιτι
που εχει στην περιοχη μου...
ο ροτζερ ειχε προσλαβει εναν τοπικο εργολαβο για την κατασκευη
του τζακιου του σπιτιου του και
τους ειχε δωσει εντολη να το φτιαξουν απο ποταμισιες πετρες..,
[αυτες που εχουν στρογγιλεψει απο την ρωη του νερου]..και
αφου το εφτιαξε ο μαστορας το βλεπει ο γοτερς,,,ειχε ''πιει'' και καναδυο ''τσιγαρα'' του λεει=
''τι μαλακια ειναι αυτη?? να το γρεμισεις και να το φτιαξεις με κανονικη πετρα''

ετσι ο μαστορας γρεμισε το τζακι με τις ποταμοπετρες και το ξαναχτισε
με κανονικες πετρες.......τις παλιες πετρες τις πεταξε
σε παρακείμενη ρεματια.....
ομως ο
γοτερς το ειχε βγαλει μερικες φωτογραφιες πριν το γρεμισουν...

ερχετε ο γοτερς μετα απο μερικες μερες...βλεπει το [καινουριο] τζακι
βλεπει και τις φωτογραφίες του παλιου.. του ειχε τελειωσει και το χασισι- οποτε λεει στον μαστορα=

''τι μαλακια ειναι αυτη?? θελω να το σπασεις και να το ξαναφτιαξεις οπως ειταν ........θα πληρωθεις για τρια τζακια ενοητε!!...''

αυτο εγινε πριν αρκετα χρονια.... μα ακομα γελαμε στις συζητισεις
των μαστορων οταν λεμε για τον τζακα με τους βοηθούς του
που ειχαν βουτιξει μεσα στο ρεμα για να ανακτησουν τις παλιες πετρες
του τζακιου που ειχαν πεταξει οι ιδιοι μεσα...