Do It Yourself


Εγγραφείτε στο φόρουμ, είναι εύκολο και γρήγορο

Do It Yourself
Do It Yourself
Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

Κινηματογραφικά

5 απαντήσεις

Σελίδα 1 από 7 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  Επόμενο

Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Χρήστος Παρ Ιουλ 19, 2013 2:37 am

Κινηματογραφικά Cine

Σκέφτηκα να ξεκινήσουμε ένα θέμα σχετικά, που θα μπορούμε να αναφέρουμε, αναπτύσσουμε, συζητάμε οτιδήποτε γύρω από το σινεμά. Μπορεί αυτό να είναι σκέψεις, μια ταινία, τεχνικές, εντυπώσεις.

Παρακολουθώ σχεδόν κάθε είδος. Υπάρχουν επίσης περίοδοι εντατικής «σπουδής», αλλά και άλλες παντελούς αποχής, πιθανότατα από περιοδική υπερέκθεση…

Αν θα πρέπει να ονομάσω ένα αγαπημένο, αυτό χωρίς δεύτερη σκέψη θα ήταν το νουάρ. Δεν ξέρω γιατί, και ενίοτε αποφεύγω να αναλύω -τουλάχιστον συνειδητά- κάτι που με ευχαριστεί. Μάλλον φοβάμαι μην χαθεί η αυθόρμητη ευχαρίστηση μέσω της ανάλυσης. Παραδείγματα θα μπορούσα να αναφέρω αλλά δεν το βρίσκω του παρόντος.

Επίσης έχω παρατηρήσει πως πολλές φορές η ανάλυση έρχεται σε κάποια στιγμή αυθόρμητα όταν κάτι ωριμάσει μέσα μας μόνο του.

Κινηματογραφικά Noir1

Όμως τι είναι το νουάρ; Οι κατηγορίες εξ’ορισμού περιέχουν και σαφείς διαχωριστικές, πράγμα που τις περισσότερες φορές τις κάνει να αδυνατούν να περιγράψουν κάτι εντελώς ορθά, αφού στις περισσότερες καταστάσεις τα όρια είναι ασαφή και συγχέονται.

Έτσι λοιπόν για άλλους το νουάρ μπορεί να είναι κατά βάση η αισθητική της εικόνας -άμεσα επηρεασμένη από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό του 20-. Τον κόντρα φωτισμό, το υψηλό κοντράστ, τα κλειστοφοβικά κάδρα και τις ανορθόδοξες γωνίες λήψης που ως άμεση κληρονομιά υιοθέτησε το νουάρ, έρχεται να συμπληρώσει πολλές φορές και μια νέα τεχνική για την εποχή αυτή της υποκειμενικής κάμερας, δηλαδή η λήψη σαν μέσα από τα μάτια του χαρακτήρα.

Την εικόνα υπογραμμίζει με μεγάλη επιτυχία τις περισσότερες φορές η ηχητική μπάντα με υποβλητική μουσική, φωνές από το τηλέφωνο, τον ήχο της βροχής, πυροβολισμούς και πόρτες που τρίζουν. Η αφήγηση εκτός κάδρου (που είναι και η αγαπημένη μου) καθώς και τα φλασμπακ έρχονται να ολοκληρώσουν την τυπική φόρμα.

Αυτά όλα όμως υπηρετούν το βασικότερο στοιχείο αυτού του είδους που για εμένα είναι οι χαρακτήρες. Φορτωμένοι από κλισέ και αυτοί σχεδόν πάντοτε. Χαρακτήρες που το περιβάλλον τους τις περισσότερες φορές δεν τους αφήνει στατικούς, παρά τους τραβά συνεχώς προς τα κάτω. Κυνικοί, άπληστοι, λάγνοι (σχεδόν πάντα με την μορφή μια μοιραίας γυναίκας κάπου δίπλα τους) πολλές φορές προσδοκούν το μοιραίο ή απλά το προκαλούν και αυτό αργά ή γρήγορα θα εμφανισθεί εμπρός τους.

Κινηματογραφικά Gun_crazy_2

Τώρα που το σκέφτομαι καταλαβαίνω πως πολύ πιθανό το ενδιαφέρον μου για το είδος να έχει την ρίζα του πολλά χρόνια πίσω, όταν συνήθιζα να ακούω πριν κοιμηθώ από ένα ραδιοφωνάκι κάτω από το μαξιλάρι εκπομπές με τις ιστορίες του Φίλιπ Μάρλου. Μέσα στο σκοτάδι, η υποβλητική αφήγηση και οι ήχοι (περισσότερο θυμάμαι πόρτες γραφείων να ανοίγουν και βήματα στο ξύλινο πάτωμα) ερέθιζαν την φαντασία μου και έφτιαχνα εικόνες, που αν και δεν είχα ξαναδεί έως τότε πουθενά, τελικά ήταν πολύ κοντά στις κινηματογραφικές μεταφορές που ανακάλυψα αργότερα. Πως μια φωνή από τα μεσαία μου δημιούργησε εικόνες σαν ανισόρροπα κάδρα τώρα που το σκέφτομαι μου φαίνεται πολύ περίεργο…


Όπως και σε άλλα πράγματα, εκτιμώ πάρα πολύ εργασίες που έχουν ξεφύγει από το αρχικό στάδιο του εντυπωσιασμού, και κατέχοντας την τέχνη του πλέον, ο κάθε δημιουργός μπορεί να πει πολλά χωρίς περιττές φανφάρες. Αυτό θεωρώ πως είναι και το στάδιο πριν την τελειότητα. Η τελειότητα πάλι δεν μπορώ να γνωρίζω πως μοιάζει.

Την τελευταία περίοδό του, ο Jean-Pierre Melville μας χάρισε μερικά έξοχα και ίσως υποτιμημένα νέο-νουάρ. Το ποίο αγαπημένο μου είναι ο Σαμουράι «Le Samouraï» (1967) με το Alain Delon.

Κινηματογραφικά Le-samourai

Στο φόντο ψυχροί μπλε και γκρι τόνοι, και ένα βροχερό υγρό Παρίσι. Σε πρώτο πλάνο οι ήρωες ξεγυμνωμένοι από περιττούς διαλόγους, και ειδικά ο κύριος χαρακτήρας -ένας πληρωμένος δολοφόνος- ερμηνευμένος από τον τόσο άψογα ψυχρό και αφαιρετικό Delon. Ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα πως ο συγκεκριμένος μπορεί και να έχει πραγματικά ταλέντο. Ως τότε τον έβλεπα σαν τον ωραίο που απλά το χρησιμοποιούσε.

Ίσως και να έχει σχέση το παρελθόν, που σαφώς επηρέασε και διαμόρφωσε τον πραγματικό χαρακτήρα του, που κατά πως φαίνεται έχει και βάθος, και όχι μόνο ωραία παρουσία. Παιδί από ένα διαλυμένο σπίτι, αλεξιπτωτιστής στην Ινδοκίνα, κάθε πιθανό επάγγελμα στη συνέχεια, για να φθάσει τελικά να επιλεχθεί σε ταινίες σαν τον «Ρόκο και τα αδέλφια του» στην ηλικία των μόλις 24-25 ετών.

Κινηματογραφικά Le-samourai-01_786_poster

Όσο για τον Melville , η αγάπη του για το είδος, δεν νομίζω πως θα αρκούσε από μόνη της για να μας χαρίσει τέτοια αριστουργήματα. Και δεν διστάζω καθόλου να χρησιμοποιήσω τον χαρακτηρισμό. Κάτι άλλο θα πρέπει να κρύβεται πίσω από αυτόν τον ήρωα της αντίστασης κατά τον πόλεμο και μετέπειτα ανεξάρτητο κινηματογραφιστή μια και αρχικά όλες οι πόρτες έκλειναν για αυτόν στο χώρο.

Κατάφερε όμως να κάνει την δουλειά όπως ήξερε και ήθελε μόνο αυτός και να επηρεάσει τόσους ανθρώπους και κινήματα στη συνέχεια.

Κινηματογραφικά LeSamourai_1

Πολλά χρόνια αργότερα ο  Jarmusch θα μας παρουσιάσει το «Ghost Dog: O τρόπος των Σαμουράι» με τον Forest Whitaker στον κεντρικό ρόλο ενός και πάλι πληρωμένου δολοφόνου που βρίσκεται κυνηγημένος όπως και στην ταινία του Melville από τους ίδιους γκάνγκστερ που τον είχαν αρχικά προσλάβει.

Δεν μπορώ να ξέρω τι είχε στο νου του ο  Jarmusch αλλά μόνο σαν να μην υπήρξε ποτέ η ταινία του Melville θα μπορούσα να την παρακολουθήσω. Κάθε ομοιότητα για εμένα σταματά στη χαλαρά κοινή κεντρική ιδέα του σεναρίου.

Η ατμόσφαιρα πάει περίπατο όταν αναγκαστικά αρχίζω τις συγκρίσεις. Και η λιτότητα στην αφήγηση και την εξέλιξη ούτε στο ελάχιστο δεν μπορεί να συγκριθεί. Ίσως όμως να μην χρειάζονται τέτοιες στενόφθαλμες συγκρίσεις, αφού απλά μιλάμε για δύο εντελώς διαφορετικές ταινίες.

Κινηματογραφικά Vlcsnap2011120417h42m35
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Παρ Ιουλ 19, 2013 10:26 am

Κινηματογραφικά Assets10

ΣΙΛΒΙΑ ΚΡΙΣΤΕΛ
η θρυλική Εμμανουέλα
Η γυναίκα που σκανδάλισε με την παρουσία της τον κινηματογράφο, απενοχοποίησε το είδος της αμιγώς ερωτικής ταινίας και έζησε μια θυελλώδη ζωή «έσβησε» σε ηλικία 60 ετών
Η Σίλβια Κριστέλ καθιέρωσε ως «Εμμανουέλα» το είδος της ερωτικής ταινίας
Κινηματογραφικά Assets12
Η Σίλβια Κριστέλ, παντοτινή «Εμμανουέλα» της μεγάλης και της μικρής οθόνης, έφυγε στον ύπνο της, το βράδυ της Τετάρτης 18 Οκτωβρίου. Με ταλαιπωρημένη υγεία, καθώς έπασχε από καρκίνο του οισοφάγου την τελευταία δεκαετία, ενώ τον Ιούλιο είχε εισαχθεί μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο στο νοσοκομείο, η Κριστέλ αποχαιρέτησε τα εγκόσμια σε ηλικία 60 ετών.
Διάσημη ως πρωταγωνίστρια του ενός εκ των πιο δημοφιλών σοφτ πορνό της κινηματογραφικής ιστορίας, η μελαχρινή Ολλανδή με τα γαλανά μάτια ένιωθε εγκλωβισμένη στην εικόνα του συμβόλου του σεξ, η οποία την ακολούθησε μοιραία έως το φινάλε της ζωής της.
Γεννημένη στην Ουτρέχτη της Ολλανδίας στις 28 Σεπτεμβρίου 1952, ήταν κόρη του Τζιν-Νίκολας και της Πιετ, ιδιοκτητών πανδοχείου (στην αυτοβιογραφία της, με τίτλο «Γυμνή», που κυκλοφόρησε το 2006, η Κριστέλ γράφει ότι στα 9 της έπεσε θύμα σεξουαλικής κακοποίησης από έναν ηλικιωμένο πελάτη του πανδοχείου, γεγονός για το οποίο αρνήθηκε στη συνέχεια να αποκαλύψει περισσότερα). Οι γονείς της (αλκοολικοί και οι δύο) χώρισαν όταν εκείνη ήταν έφηβη. Στα 14 της, η αποχώρηση του πατέρα της από το σπίτι για χάρη μιας άλλης γυναίκας ήταν «το πιο στενόχωρο πράγμα που της συνέβη ποτέ».

Κινηματογραφικά Assets11
Στο βιβλίο της, η ηθοποιός μιλάει για μια θυελλώδη προσωπική ζωή, ρημαγμένη από τις καταχρήσεις, και την αναζήτηση μιας πατρικής φιγούρας η οποία την έσπρωξε σε καταστροφικές σχέσεις με μεγαλύτερους της άντρες. Η πρώτη της μεγάλη σχέση ήταν με τον Βέλγο συγγραφέα Ούγκο Κλάους, 27 χρόνια μεγαλύτερό της, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο, τον Αρθουρ. Τον άφησε όμως για τον Ιαν ΜακΣέιν, 10 χρόνια μεγαλύτερό της, με τον οποίο γνωρίστηκε στα πλατό της ταινίας «The fifth musketeer» (1979). Μαζί έφυγαν για το Λος Αντζελες, αλλά η 5χρονη σχέση τους δεν βοήθησε την αμερικανική της καριέρα, πόσω μάλλον η εξάρτησή της από την κοκαΐνη. Η ίδια παντρεύτηκε δύο φορές, για να χωρίσει και τις δύο, ενώ, όπως αποδείχτηκε πρόσφατα, το τσιγάρο, το οποίο ξεκίνησε όταν ήταν 11 ετών, έκοψε πρώιμα το νήμα της ζωής της.
Κινηματογραφικά Sylvia10
Στη νεότητά της, η Σίλβια Κριστέλ ονειρευόταν μια καριέρα με αφετηρία το μόντελινγκ, το οποίο ξεκίνησε στα 17 της. Το 1973 πήρε μέρος στους διαγωνισμούς ομορφιάς Miss TV Holland και Miss TV Europe και κέρδισε. Χαρισματικό κορίτσι, μιλούσε Ολλανδικά, Αγγλικά, Γερμανικά και Ιταλικά, ενώ ήταν και τραγουδίστρια. Το 1974 προέκυψε η διεθνής φήμη.

Κινηματογραφικά Emman110
Ο ρόλος της Εμμανουέλας, της βαριεστημένης συζύγου διπλωμάτη που εξερευνά τη σεξουαλικότητα της σε εξωτικό φόντο στο μαλακό πορνό του Ζιστ Ζακέν, την έκανε διάσημη. Η ταινία έμελλε να γίνει μία από τις πιο επιτυχημένες παραγωγές του γαλλικού σινεμά, καθώς και το πρώτο soft core ερωτικό φιλμ που διανεμήθηκε σε ευρύ εμπορικό κύκλωμα για να αποενοχοποιήσει τελικά το είδος της αμιγώς ερωτικής ταινίας.
Η ίδια η Κριστέλ απέδιδε την επιτυχία του φιλμ, που έμελλε να αποφέρει και πολλά κινηματογραφικά σίκουελ («Εμμανουέλα 2: Η αντιπαρθένα», «Αντίο Εμμανουέλα», «Εμμανουέλα 4», «Εμμανουέλα 7») όπως και τηλεοπτικά, στις αλλαγές στους κανόνες λογοκρισίας της εποχής. Ολο αυτό ήταν αρκετό φυσικά για να την τυποποιήσει σε σταρ του ερωτικού σινεμά και ίνδαλμα του ευρωπαϊκού αισθησιασμού, τον οποίο ανέδειξε και σε πιο mainstream ταινίες όπως στις παραγωγές «Μια πιστή γυναίκα» (1976) του Ροζέ Βαντίμ, «Αλίκη η τελευταία φυγή» του Κλοντ Σαμπρόλ, «Ο εραστής της Λαίδης Τσάτερλι» (1981) του Ζιστ Ζακέν και «Μάτα Χάρι» (1985) του Κέρτις Χάρινγκτον.
Το 2006, η Σίλβια Κριστέλ βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ της Τραϊμπέκα της Νέας Υόρκης για το δικό της μικρού μήκους καρτούν «Topor and me».

Κινηματογραφικά Sylvia11
ΒΙΒΛΙΟ
Η κινηματογραφική «Εμμανουέλα» βασίστηκε στο ομώνυμο ερωτικό μυθιστόρημα της Γαλλίδας συγγραφέως Μαραγιάτ Ρολέ-Αντριάν, που υπέγραφε με το ψευδώνυμο Εμανουέλ Αρσάν.
-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty La Route De Salina (Road To Salina)

Δημοσίευση από Χρήστος Παρ Ιουλ 19, 2013 11:30 pm

Καθώς από σήμερα είμαι ένας ευτυχής κάτοχος του ακόλουθου 45αρίου είναι ευκαιρία να σας πω δυό λόγια για την ταινία.

Κινηματογραφικά 115871700-2

Το Road To Salina (La Route De Salina, 1970) είναι ένα ψυχολογικό δράμα του Georges Lautner, τον οποίο γνωρίζω ίσως μόνο από την ταινία του Le Professionnel (1981) με τον Belmondo στην οποία ακούγεται και το Chi Mai του Morricone. Και την ταινία να μην έχετε δει, σίγουρα κάπου το έχετε ακούσει.

Κινηματογραφικά Road_to_Salina_(1971

Γυρίστηκε στα Κανάρια Νησιά τα οποία προσφέρουν ένα αβανταδόρικο τοπίο, και με την σωστή επιλογή των τοποθεσιών αμέσως η ταινία κερδίζει ένα συν επάνω στο οποίο θα εξελιχθεί η υπόθεση. Υπόθεση που από την αρχή χτίζει μια ένταση –κάτι δεν πάει καλά με τους περισσότερους χαρακτήρες, είναι τρελοί για δέσιμο?-με κράτησε μέχρι το τέλος.  Αν δεν σας ενοχλεί το ληγμένο hippie mood, ή ακόμη καλύτερα αν περιοδικά τουλάχιστον, το αναζητάτε, τότε είναι μια πολύ καλή αφορμή για να δείτε την ταινία αν δεν το έχετε κάνει ήδη.

Κινηματογραφικά I363346

Το καστ επίσης έχει πολύ ενδιαφέρον. Η Rita Hayworth σε ένα από τους τελευταίους ρόλους της, ο –κάπου τον έχω ξαναδεί- Ed Begley επίσης. Πρωταγωνιστής και αφηγητής ο Robert Walker, Jr, και αυτός γνωστή φάτσα (Easy Rider, Mάχη, και για ακόμη ποιο cult καταστάσεις Beware the Blob! Από τις λίγες ταινίες που δεν κατάφερα να δω ολόκληρη, όμως μόλις μαζέψω λίγο κουράγιο θα το κάνω…) και γιός των Robert Walker and Jennifer Jones -μεγάλα ονόματα και οι δύο τους.

Κινηματογραφικά 5C5jlx9veJenAi0jpjcFCMiMK4P

Τέλος η Mimsy Farmer. Αν όλα τα κορίτσια γύρω μου είχαν κάτι από την φρεσκάδα της και τον συνδυασμό παιδικότητας-γυναίκας που αβίαστα της έβγαινε, τότε θα είχα ένα καλό λόγο να χαμογελάω περισσότερο κάθε νέα μέρα.

Κινηματογραφικά LA-ROUTE-DE-SALINA-ROAD-TO-SALINA-1970_portrait_w858

Αφού συμμετείχε σε μερικές ταινίες στην μακρινή Αμερική, προσγειώθηκε στην Ευρώπη και έπαιξε μεταξύ άλλων στο More (1969, πρώτη ταινία με Pink Floyd soundtrack). Συνέχισε ως ηθοποιός έως τα μέσα του 80 και θα την δούμε δίπλα στον Delon, αλλά και σε giallo παραγωγές του Argento και Fulci και πολλά άλλα.

Κινηματογραφικά Bscap0005
(More, που δεν έχω δει ακόμη...)

Για της ερμηνείες είμαι αναποφάσιστος. Θα τις πω κάπως υπερβολικές με πολλά επάνω και κάτω. Όμως πέρασα μια χαρά βλέποντας την ταινία σαν σύνολο οπότε λίγο με νοιάζει.

Το soundtrack θα σας θυμίσει πολλά. Να είναι καλά ο Ταραντίνο, -ή οι σύμβουλοι του τέλος πάντων- που το ξέθαψε και το χρησιμοποίησε αρκετά στο Kill Bill 2. Αναφορά γίνεται επίσης στην ταινία και από τον πορνόγερο τον Έστεμπαν, όταν λέει στη νύφη πως το σπίτι του Μπιλ είναι «on the road to Salina».

O Christophe (Oh Mon Amour- ναι αυτός!) και οι Clinic, νομίζω πως έκαναν τη διαφορά. Όσο περισσότερο ακούω την μουσική επένδυση της ταινίας τόσο περισσότερα ανακαλύπτω. Αυτή, μαζί με το τοπίο και τη φωτογραφία νομίζω πως είναι οι πραγματικοί πρωταγωνιστές.

Κινηματογραφικά LA-ROUTE-DE-SALINA-ROAD-TO-SALINA-1970_reference
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Φανης Σαβ Ιουλ 20, 2013 10:37 am

Μπραβο παιδες....

Χρηστο ετσι οπως περιεγραψες το νουαρ με εκανες να θελω να δω επιτελους μια τετοια ταινια...
Τισ απεχθανομαι γενικα...

Φανης
Φανης

Αριθμός μηνυμάτων : 280
Ημερομηνία εγγραφής : 30/05/2013
Τόπος : Θεσσαλονικη

http://www.usbekits.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Χρήστος Σαβ Ιουλ 20, 2013 4:53 pm

Φάνη θα έβρισκα πολύ ενδιαφέρον αν μπορείς να μου πεις τι σε κάνει να τις απεχθάνεσαι. Δεν έτυχε ποτέ να ακούσω την αντι-νουαρ πλευρά και θα το ήθελα πάρα πολύ!
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Φανης Σαβ Ιουλ 20, 2013 5:11 pm

Τιποτα το συγκεκριμενο...

Πριτιμω πιο φρεσκες ταινιες.

Επισης με την σπαει ο τροπος που παιζουν οι οιθοποιοι...

Μου φαινετε πολυ ψευτικη η υποκρισια...

Βεβαια μπορει να ειναι και αυτο ενα στοιχειο των νουαρ αλλα δεν μου αρεσει απλα...

Γουστα ειναι αυτα...
Φανης
Φανης

Αριθμός μηνυμάτων : 280
Ημερομηνία εγγραφής : 30/05/2013
Τόπος : Θεσσαλονικη

http://www.usbekits.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Σαβ Ιουλ 20, 2013 6:01 pm

Μια ταινια για να αρεσει στο κοινο πρεπει ο θεατης
με καποιο τροπο να γνωρισει τους προταγωνιστες και να συνδεσει
καποιο στιχειο του χαρακτηρα τους με τον
δικο του χαρακτηρα....αυτη ειναι και η συνταγη που διαχωριζει τις
πετυχημενες εμπορικα ταινιες απο τις αποτυχημενες...
ειναι πολυ δυσκολη αλχειμια αυτη
και ανακαλυφθηκε τυχαια, με την ταινια ο
καλος ο κακος και ο ασχημος...
Κινηματογραφικά Event_10

πριν οι wonabeσκηνοθετες προσπαθουσαν να ανακαλυψουν μυστκα
κρυμενα στις εικονες βιας και στις γωνιες ληψης...
ενώ το μυστικο ηταν απο την αρχη η συσχετιση του θεατη με τον
ηθοποιο
εξου και η επαναληψη των σκηνων απο τον τσαρλι-τσαπλιν μεχρι η κουραση των ηθοποιών βγαλει αληθινών συναισθήματα που να αγγιξουν τον θεατη.
Κινηματογραφικά Charli10


αυτη την σκηνη εδω με τους χρυσοθηρες στην αλασκα την γύρισε 82 φορές για να διαλεξει την κοπια που θα εβαζε στην ταινια του.

Κινηματογραφικά Chapli10
-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Σαβ Ιουλ 20, 2013 6:49 pm

η πρωτη ταινια στην ιστορια που πηρε οσκαρ !!!!!

-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Χρήστος Σαβ Ιουλ 20, 2013 6:51 pm

Και εμένα μαρέσουν οι φρέσκες μια και με την πολύ τη παλιατζούρα με πιάνει ένα αράχνιασμα μερικές φορές.

Ο τρόπος δεν νομίζω να είναι στημένος κατά πως κατάλαβα πως ενοείς. Έχει απόλα όπως και στα σημέρινα. Ίσως είναι κάπως διαφορετικός αποτέλεσμα ακόμη και της εποχής (ήθη, αργκό κτλ) και αυτό ίσως να διαμορφώνει καταστάσεις ανα τις εποχές που περνάν και στις ταινίες.

Και στα σημερινά πάντως πολύ εύκολα εντοπίζεις ανάλογες χαζομάρες. Υστερικά παιξίματα, κτλ.

Νομίζω πως σίγουρα ένα μυστικό επιτυχίας είναι και η ταύτιση οποσδήποτε. Αυτή όμως ίσως και να ήταν άχρηστη στην απαρχή του κινηματογράφου μια που ήταν κάτι τόσο εντυπωσιακό που έφτανε από μόνο του ένα τρένο να περνά.

Αυτό για τον καλο, κακό και άσχημο ποιοί το λένε? Μου φένεται λίγο off γιατί αν κάποιοι συνηδειτά έφθασαν σε αυτό το συμπέρασμα πιστεύω θα ήταν πολύ νωρίτερα.
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Σαβ Ιουλ 20, 2013 9:05 pm

νωρίτερα το ξεραν μονο οι ''μυημενοι''..
αλωστε εκεινη την εποχη δεν υπηρχε ''σχολή σκηνοθέτη'' , και αν
υπηρχε η ''εξεταστεα υλη θα ηταν φτωχη''



ενα παράδειγμα κακογουστιάς και κιτς που
καταρράκωσε ενα εμπνευσμένο σεναριο.



να φανταστητε οτι η ταινια αρχιζει με τον χιτλερ να βοσκει αγελάδες και να χαζογελάει και
ο σων κονερι τον σκοτώνει χωρις λογο.
-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Δευ Ιουλ 22, 2013 2:13 pm

μια αλλη συνταγη ειναι η ''σημειολογία''...

η σημειολογια συναντατε συνηθως στις περιπετειες φαντασιας,,,ιδιαίτερα στις επιστημονικης φαντασιας,
και ο σκοπος ειναι να πεισει τον θεατη εστω και για την μια-δυο ωρες που
βλεπει το φιλμ οτι αυτο που βλεπει δεν ειναι ενα φανταστικο σεναριο αλλα ενα αλληθινο που
λαμβανει χωρα εμπρος στα ματια του....και ταυτοχρωνα να εξαψει την
φαντασια του οτι ισως.......να μην ειναι μια ταινια μονο αλλα ενα μυνημα εγρήγορσης προς
το κοινο....
πρωτόγονα συναισθηματα σε εξελιγμενες κοινωνιες
προτιμώμενες συμπεριφορές
ομοιότητες των εξωγήινων οργανισμων με τους γήινους
αναφωρες στο παρελθον στο παρον και συνηθως στο πιθανότερο μελλον της ανθρωπότητας
ειναι τα κυριοτερα στοιχεια σημειολογιας που βρίσκουμε και συν
ολα τα υπολυπα ο φοβος....
ο φοβος του αγνώστου αντικαθίσταται απο τον φοβο του γνωστου ποια ''αντιπαλου'' των
πρωταγωνιστων...

ταινιες με δυνατους οπαδους και θαυμαστες που οδηγουν σε σικουελ των ταινιων..τοσες
που ποια η σημειολογια δεν εχει πια αναγκη τις κλασικες αναφορές αφου αρκουν
οι οπτικες και σκηνοθετικες αναφορες στις προηγουμενες ταινιες του ειδους.

δεν θα κρυψω οτι ειμαι μεγας θαυμαστης του ειδους με το
καλυτερο παραδηγμα την σειρα ταινιων alien με την Sigourney Weaver στο ρολο της Ripley
που μαχετε το αλιεν μεχρι.....
μερικα παραδείγματα

το πρώτο [1979]


το δευτερο [1986]


το τριτο [1992]


το τεταρτο [1997]


και για οσους δεν ''μαθαν το μαθημα τους''
μια νεα αρχη..
με ουσιαστηκα την πεμπτη σειρα των αλιεν...το ''prometheus''


ποσες φωρες παγώσαμε και ξεπαγωσαμε στην κρυογονική καψουλα της Ripley ?? ξυπνωντας
παντα στον ιδιο εφιάλτη ??

το 2014 ερχετε το επομενο ταξιδι μας...με τον.......παραδεισο [ο θεος να τον κανει..]
-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Χρήστος Τρι Ιουλ 23, 2013 12:26 am

Ποτέ δεν την έβρισκα με τα φαντασίας.Ίσως γιατί δεν έχω τέτοιες ανησυχίες σε αρκετό βαθμό ή δεν ξέρω τι άλλο.

Επίσης έχω ένα κουμπί. Αν επιμένει σε κάτι συγκεκριμένο κάποιος τότε μια εσωτερική αντίδραση με κάνει να το αποστρέφομαι. Την χαριστική βολή μου έδωσε όλο αυτό το Τολκιν κτλ κίνημα που το είχα φάει στην μάπα από γνωστούς πριν ακόμη γίνει μόδα.

Μια φορά παρατήρησα πως αυτοί που όλο ασχολούνται με φανταστικά, διαβάζουν, βλέπουν, παίζουν, σε μεγάλο βαθμό δεν διαβάζουν, βλέπουν, παίζουν τίποτα άλλο.
Και ένας από αυτούς τους ίδιους μου είπε πως μάλον έχω δίκιο.

Τους έχω δει με πάθος να ταυτίζονται με ράτσες και θέματα τέτοια, και εγώ δεν μπόρεσα ποτέ να συντονιστώ.

Για εμένα γίνονται πολύ κουραστικοί, μια που δεν μπορείς να ακούσεις τίποτα άλλο από το στόμα τους. Έτσι ήταν στραβό το κλίμα (επίτηδες το έγραψα με "ι"΄) το έφαγε και ο γάιδαρος στην δική μου περίπτωση. Κινηματογραφικά 3258344872

*όμως τι θα μπορούσα να πω για την Ζώνη του Λυκόφωτος ας πούμε του 59-64?
Είμαι φανατικός! Κινηματογραφικά 2924151942
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Η δυσφορία

Δημοσίευση από Χρήστος Τρι Ιουλ 23, 2013 1:45 am


 
Είχα ανακαλύψει ένα τύπο στο youtube που στην αρχή με ενόχλησε η πρακτική του μπορώ να πω.
 
Ανέβαζε βίντεο με "home movies" από διάφορες οικογενειακές στιγμές αγνώστων σε 8mm που έπεφταν στα χέρια του, και επάνω σε αυτές έβαζε μια ανατριχιαστική μουσική επένδυση. Έπίσης έγραφε και μια ιστορία φρίκης που δήθεν είχε συμβεί στην εν λόγο οικογένεια και έβαζε ένα ανάλογο τίτλο, του στυλ:
"The Human Sausage Murders: 1952 TRUE CRIME CASE"  
 
Όπως ίσως φαντάζεστε βλέπουμε αποσπάσματα από μια οικογενιακή ταινία. Έχουμε μια συγκέντρωση φίλων και συγγενών όπου σε κάποιες στιγμές βλέπουμε τους "πρωταγωνιστές" μεταξύ άλλων να τηγανίζουν λουκάνικα. Όπως μας ενημερώνει ο φίλος μας, σύντομα ανακάλυψαν πως οι εικονιζόμενοι το είχαν συνήθειο να φτιάχνουν λουκάνικα από ανθρώπινο κρέας... Ποίος ξέρει λοιπόν? Ίσως τα λουκάνικα της ταινίας να περιέχουν και αυτά το ίδιο.
 
Όλες οι ιστορίες είναι κάπως έτσι. Και για ένα λεπτό να παραδεχθώ πως το έχαψα και εγώ. Μια μικρή όμως έρευνα αμέσως αποκαλύπτει, πως όλα είναι μια φαντασία. Γιατί τέτοια φρικώδη που μας περιγράφει ο φίλος δεν είναι δυνατών να μην ανιχνεύονται και από άλλες πηγές στον ιστό και μάλιστα αμέσως.


 
Τι μας κάνει να θέλουμε να πιστέψουμε τέτοιες ιστορίες? Άλλά το θέμα μου δεν είναι αυτό. Μετά τον αρχικό "θυμό" για τα ψέματα που μου (μας) αράδιαζε, και με μια δεύτερη σκέψη τον παραδέχτηκα αλήθεια. Και για την ιδέα, και για την εκτέλεση, και για την επιμονή του. Αν και η συνταγή κατά πως φένεται ήταν εξαιρετικά απλή.
 
Συνταγή της νοσηρότητας:
Παίρνεις ένα υλικό που έχει ήδη την μαγιά μέσα του. Αυτές οι κακοφωτισμένες σπιτικές ταινίες, κυρίως όταν είναι σε ένα εσωτερικό χώρο, κουβαλάν από μόνες τους λόγο της ατέλειας του μέσου μια νοσηρότητα. Οφσετ χρώματα, κακός φωτισμός, σημειακές πηγές φωτός που μας φέρνει έστω και υποσυνήδειτα στο νου καταστάσεις υπογείου. Κλειστοφοβικότητα λόγο όλων των παραπάνω και επίσης λόγο της ανεπρκούς γνώσης βασικών τεχνικών από τους χειριστές της κάμερας.
 
Για παράδειγμα είναι πολύ αλόκοτο να φιλμάρεις παιδιά μέσα σε όλο το χαμό που συνθέτουν τα όσα προανέφερα, από το ύψος ενός ενήλικα. Αυτό δημιουργεί μια απειλή στην ατμόσφαιρα. Το παιδί συνήθως ανοίγει δώρα εμπρός από το δέντρο και κοιτά ψηλά περισόττερο ή λιγότερο, προς την κάμερα. Όλα τα χρώματα εκτός από οφσετ είναι και ξεπλυμένα, ή αλλιώς πεθαμένα, ή ακόμη καλύτερα δείχνουν σάπια... και το κοντραστ είναι ανύπαρκτο.
 
Αφού έχεις φτιάξει την ιστορία σου με το νοσηρό υλικό που κατά τα άλλα ήθελε να απεικονίσει ευτυχισμένες στιγμές, προσθέτεις φρικώδη μουσική, και λίγο αργή κίνηση και είσαι έτοιμος να υπνοτήσεις τα πλήθη και να τους ανακινήσεις τους ποιό εσώτερους φόβους.
 
Και το πετυχένεις! Διαβάστε τα σχόλια και θα συμφωνήσετε... Ενώ ο συγκεκριμένος δημιουργός τις περισσότερες φορές δεν μένει σε μια αρκούντως φρικιαστική ιστορία, παρά αρχίζει να γράφει πράγματα που δύσκολα(?)  μπορεί να γίνουν πιστευτά και φθάνουν στο όριο του κωμικού, οι θεατές παραμένουν υπνωτισμένοι. Μετά αφήνουν σχόλια για τα τέρατα που παρακολούθησαν, και για το πόσο υπεφερε το κοριτσάκι, και το πως μπορεί μια μάνα να πνιξει το παιδάκι της με το πόδι της Μπαρμπι και μετά να το τηγανίσει και άλλα τέτοια.
 
Πάντα λέω πως δύσκολα θα μου κάνει κάτι εντύπωση σε αυτό το επίπεδο. Ειδικά στις ανθρώπινες συμπεριφορές βιαιότητας, αλλά μερικές φορές υπάρχει και ο κοινός νους. Λίγο παραπάνω δεν έγραψα τυχαία "παραμένουν" υπνωτισμένοι. Γιατί τελικά θεωρώ πως είμαστε όλοι λίγο ή πολύ.
 
Πως αλλιώς να εξηγήσω ότι τόσος κόσμος έτσι αβίαστα δέχεται ως αληθινό ότι βλέπει? Χωρίς λογικές σκέψεις μετά, και χωρίς καν να ψάξει έστω και λίγο αν βρε παιδί μου κάποιος πριν μερικές δεκαετίες έφαγε όλο του το σόι, κάπου -αν όχι σχεδόν παντού- θα αναφέρεται και από άλλες πηγές.
 
Ευχαριστώ τον Chris Hanson λοιπόν για την αφύπνιση. Και να του πω πως πραγματικά με τρόμαξε. Όχι με τις ιστορίες του, αλλά με αφορμή αυτές.
Επίσης καθώς έγραψε κάποιος, ποτέ ποιά δεν θα δεις με το ίδιο μάτι μια οικογενειακή ταινία άν έχεις ήδη δει τις ταινίες του Hanson. Έχω και εγώ 1-2 τέτοιες, και πάντα μου προκαλούσαν δυσφορία. Τώρα όμως κατάλαβα πως έχω ένα ακόμη σοβαρότερο λόγο να το κάνω...
 
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Τρι Ιουλ 23, 2013 9:31 am

Ακαδημαικα θα αναφερω οτι
η ανθρωπινή φυση ειναι πολυ επιρρεπής σε εθισμους
ουσιών εξωτερικης προέλευσης αλλα και εσωτερικής οπως
οι ορμόνες του στρες και του ανχους.....

οπως ο εθισμενος στο χασις νιωθει τα προβληματα
του να γιγαντωνονται καθως περνα η επιδραση της καναβης
και αρχιζει να ψαχνει το επομενο τσιγαρο για να νιωσει καλα...
οπως
ο εθισμενος στα αναβολικα μολις περασει η επιδραση απο το
σωμα του τοτε αυτο καταβάλλεται και καταρρέει απο την κουραση
που ειχε αναβολισει το φαρμακο τον κανει
να ξανα παρει την δοση του για να ''ρθει στα ισια του...''

ο εθισμενος στην αδρεναλινη θα πηδιξει απο γκρεμους
και αεροπλανα με το αλεξιπτοτο του
ξανα και ξανα για να ικανοποιησει τον εθισμο του...

ο εθισμενος στον τζογο δεν ειναι εθισμενος στις ορμονες
της νικης αλλα στις ορμονες της χασουρας μιας
και σε αυτες εκτιθεται ποιο συχνα με αποτελεσμα οταν κερδιζει
να παιζει ξανα και ξανα μεχρι να χασει για να
γεμισει το συνεσθημα του κενου που νιωθει μεσα του...

το ανθρωπινο σωμα εχει και μια αλλη ιδιοτητα...
να προσαρμοζεται και να συνηθιζει τις καταστασεις
και τα συνεσθηματα που ακολουθουν..
ετσι
ο χασικλης σιγα-σιγα πρεπει να ''πινει περισσοτερα τσιγαρα'' δοκιμαζωντας και αλλες ουσιες που ''πευτουν'' στον δρομο του
οπως καπνιστή ηρωίνη και αμφεταμίνες καταβολικες και αναβολικες

ο μποντιμπιλτερας θα περασει απο το χαπι στην ενεση

ο λατρης των πτώσεων αργει ολο και περισσοτερο
να τραβήξει το σχοινι του αλεξιπτώτου,

ο τζογαδορος θα πονταρει τα χρηματα του -την γυναικα του-
τα παιδια του- και στο τελος τα μελη του
σωματος του οπως δαχτυλα - χερια - ορχεις - ισως και την
ιδια του την ζωη....

πρεζακια που ηταν επιστημονες και επιστημονες που
εγιναν πρεζακια απο ολο τον κοσμο
κατελιξαν και στην παγιδα και στην θεραπεια...

η παγιδα ειναι το λιγο-λιγο....λιγο-λιγο-λιγο μεχρι που πευτουμε σε
ενα βαθυ πηγαδι του εθισμου....

η θεραπεια ειναι το ακριβως αντιθετο...=αν θες να ''ξεκολησεις'' απο
εναν εθισμο τοτε πηδα μεσα του με τα μπουνια...
καντο χωρις διάλημα χωρις σταματημό καντο μεχρι........αηδιας...
καντο μεχρι να μην θελεις να το ξαναδεις στα ματια σου...


Χρηστο οι ταινιες που βλεπεις σε εθιζουν...
και σιγα-σιγα βλεπεις ταινιες που δεν ειναι ταινιες αλλα παρουσιαση ενως εργου.... συνηθηζωντας στον εθισμο θα θες
να βλεπεις ολο και πιο ''σκληρες'' ταινιες οπως=
μια μερα πριν τον φονο
μιση μερα πριν τον φονο
μια ωρα πριν τον φονο
μιση ωρα πριν τον φονο...........στο τελος
θα πρεπει να γυρίσεις την ταινια μονος σου για να εχεις
το επιθημιτο αποτελεσμα......

ξεκολα τωρα που εισαι ακομα θεατης......και βουτα με τα μπουνια στην
θεαση αυτων των ''ταινιων'' μεχρι αηδιας...για το τελος
ασε την εξης ρηση=
οποιος ζει στο παρελθον χανει το παρον [και το μελλον]

-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Χρήστος Τρι Ιουλ 23, 2013 11:06 am

??? Βλέπω και άλλα είδη. Και πολύ μου αρέσουν επίσης οι σύγχρονες γαλλικές για παράδειγμα. Μου αρέσει που ενώ είναι τόσο "ρεαλιστικά" γυρισμένες έχουν οι περισσότερες μια μη ρεαλιστική ευαισθησία και ανθρωπιά. Που δύσκολα θα βρεις αλλού.

Δηλαδή εσύ φοβάσε μην γίνεις μια μέρα ο μαχητής των άλιεν και ως άλλος σχιζοφρενής θεωρίσεις πως άλιεν είναι ο κάτω, ο δίπλα και ο πάνω?

Δεν μπορώ να ξέρω με σιγουριά τι μας κάνει να έχουμε περισσότερη προτίμηση σε κάποια είδη περισσότερο από άλλα. Μάλον είναι πολύπλοκο το θέμα και χρίζει ψυχανάλισης. Από την άλλη την ψυχανάλυση δεν την εμπιστευόμαι οπότε το αφήνω.

Αν θα πρέπει να σκεφτώ, ένας λόγος για τις προτιμήσεις μου ίσως να είναι και η "ανάγκη" να ξεκουράσω τα μάτια μου από αυτά που με περιβάλουν πολλές φορές και τα κουράζουν. Ακόμη και μόνο οπτικά. Υπάρχει πολύ φτήνια τριγύρω μας που ως άλλο εθισμό ίσως και να μην την καταλαβαίνουμε τελικά. Αν έρθεις ποτέ εδώ έλα να σε πάμε για καφέ ένα Σάββατο βράδυ σε "στρατηγικά" περάσματα, και τότε ίσως με καταλάβεις.

Έτσι παρακολουθώντας για κάποια ώρα μια ιστορία που διαδραματίζεται σε μια άλλη περίοδο, που για παράδειγμα τα αντικείμενα ήταν φτιαγμένα με μια συνήθως καλύτερη ματιά, η ακόμη και πράγματα (και καταστάσεις) άσχημα, αλλά εντελώς διαφορετικά από αυτά που μας περιβάλουν, μου δίνει την ευκαιρία να ξεφύγω από τον κατακλυσμό της σημερινής φτήνιας.

Η ακόμη και από την καθημερινότητα γενικά, άσχετα φτήνιας ή μη.
Τι να πω? Μερικές σκέψεις μόνο.
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Τρι Ιουλ 23, 2013 11:34 am

''οταν χορευεις με τον διαβολο δεν αλλαζεις τον διαβολο...
ο διαβολος αλλαζει εσενα''


''υπαρχουν πραγματα που αν τα δεις.....δεν μπορεις να τα ξε-δεις''

κριτικη= δειτε το !!

-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Τρι Ιουλ 23, 2013 9:18 pm

η πρωτη ταινια με βρυκολακες...




και μερικά στοιχεια σημειολογίας

http://tvxs.gr/news/taksidia-sto-xrono/anakalypsan-%C2%ABnekrotafeio-brikolakon%C2%BB-stin-polonia
-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Χρήστος Τρι Ιουλ 23, 2013 9:33 pm

Χαχαχα, τώρα θυμίθηκα μια πατάτα στην ταινία.

Πλησιάζει ο μεσίτης στην αρχή στο χωρίο κοντά στον πύργο και όταν λέει στην ταβέρνα που θέλει να πάει όλοι φρικάρουν και κανένας δεν δέχεται να τον πάει αρκετά κοντά.

Φθάνει τελικά στο κάστρο και μένει. Εκεί γράφει στο δωμάτιό του ένα γράμμα προς την καλή του. Το άλλο πρωί ένας ταχυδρόμος φθάνει και παραλαμβάνει το γράμμα!

χαχαχαχαχαχααχα
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Ο Ζοουύλης και ο Μπεζερίδης

Δημοσίευση από Χρήστος Τετ Ιουλ 24, 2013 3:13 pm

Ο Ζούλης όπως τον αποκαλούσε συχνά η Μερκούρη, μας είναι ίσως περισσότερο γνωστός από το "Ποτέ Την Κυριακή", το "Τοπ Καπί" και την σχέση του με την Μερκούρη και την Ελλάδα.
 
Για να προσθέσω αμέσως την προβλεπόμενη γκρίνια, να πω πως αν σταματήσουμε να ομφαλοσκοπούμε είναι πολύ πιθανό το επόμενο δευτερόλεπτο να θυμηθούμε και την ταινία του «Ριφιφί» (1955).
 
Κινηματογραφικά Rififi
 
Δέχτηκε την πρόταση για να κάνει την ταινία -στην οποία εκτός από σκηνοθέτης και σεναριογράφος, συμμετέχει και ως ηθοποιός – από ανάγκη μια και είχε βρεθεί στην Γαλλία άνεργος για χρόνια, μετά την καταχώρηση του ονόματος του στη μαύρη λίστα της Αμερικής στο συμβούλιο -ή πως αλλιώς το έλεγαν- των αντιαμερικανικών υποθέσεων.
 
Με πολύ χαμηλό budget, άγνωστους και κακοπληρωμένους ηθοποιούς και συνεργείο, βρέθηκε τελικά να κερδίσει το βραβείο του καλύτερου σκηνοθέτη στης Κάννες, και η ταινία να χαρακτηρίζεται ως ένα από τα καλύτερα γαλλικά crime, ή noir φιλμ όλων των εποχών.
 
Όμως η ιστορία του περιλαμβάνει πολύ περισσότερα. Πιθανών λόγο των συνθηκών και της γειτονιάς που μεγάλωσε στην Αμερική ήταν επόμενο να εγγραφεί στο κουμουνιστικό κόμμα τη δεκαετία του 30, το οποίο όμως παράτησε αμέσως μόλις υπέγραψε η Ρωσία το σύμφωνο μη εισβολής με τους ναζί το 39, και αυτή του η συμμετοχή ήταν αρκετή για να μπει στην μαύρη λίστα του Χόλυγουντ αργότερα.
 
Μαθήτευσε πλάι στον Χίτσκοκ και έκανε το ντεμπούτο του σαν σκηνοθέτης το 1941 με την μικρού μήκους μεταφορά της ιστορίας του Πόε “The Tell-Tale Heart”.
 
Κινηματογραφικά Corazondel
 
Αμέσως έγινε ένας από τους ποιο αναγνωρίσιμους αμερικανούς σκηνοθέτες της εποχής, και μας χάρισε μετά τον πόλεμο μερικά από τα κλασσικότερα νουάρ  και μάλιστα το ένα μετά από το άλλο : Brute Force (1947), The Naked City (1948), Thieves' Highway (1949) και Night and the City (1950).
 
Είχε και το σωστό timing, καθώς αν θα πρέπει να απαντήσουμε στην ερώτηση, ποια είναι η χρυσή εποχή του κλασσικού νουάρ (τουλάχιστον όπως αυτό ορίστηκε ακόμη και σαν όρος που δεν υπήρχε νωρίτερα), τότε δεν υπάρχει άλλη περίοδος από την τριετία 1947-1950.
 
Κινηματογραφικά 2ur77n8  Κινηματογραφικά 2808369539_fb97e820ceΚινηματογραφικά ThieveshighwayΚινηματογραφικά Night_and_the_city_ver3_xlg
 
Ο Μπεζερίδης (Albert Isaac “Buzz” Bezzerides)  έφυγε με την οικογένεια του στην ηλικία των 2 από την Σαμψούντα και βρέθηκε να είναι ένας από τους ποιο αναγνωρίσιμους μυθιστοριογράφους και σεναριογράφους σεναρίων νουάρ και δράσης κατά την χρυσή εποχή του Χόλυγουντ. Το όνομα του συνδέθηκε στενά με την Warner. Έγραψε μεταξύ άλλων και το σενάριο του Thieves' Highway στην ταινία του Ντασέν.
 
Το ποιο διάσημο σενάριό του όμως, ίσως να είναι αυτό για μια άλλη κλασσική –προς το τέλος του “κινήματος” το οποίο χονδρικά διήρκεσε μέχρι το ‘60-62- νουάρ ταινία, το Kiss Me Deadly (1955).
 
Κινηματογραφικά Poster-copy
 
Νουαρ - επιστημονικής φαντασίας, η ταινία χαρακτηριστικέ από κριτικό ως: “the definitive, apocalyptic, nihilistic, science-fiction film noir of all time” μια και είναι παιδί και σχολιασμός των ανησυχιών της ατομικής εποχής και του ψυχρού πολέμου.
 
Είχε και αυτός μπλεξίματα με μαύρες λίστες, μάλλον απλά και μόνο γιατί αγάπησε αριστερόστροφη.  Για τη ζωή του γυρίστηκε η ταινία- ντοκιμαντέρ «Buzz» (2007) του Σπύρου Ταραβήρα που όταν την πέτυχα παρακολούθησα με πολύ ενδιαφέρον τον γεράκο και τις διηγήσεις του.
 
Κινηματογραφικά Kiss%2Bme%2Bdeadly%2B009
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Χρήστος Πεμ Ιουλ 25, 2013 5:54 pm

Κινηματογραφικά 3689752291
 
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Παρ Ιουλ 26, 2013 1:30 pm

αυτη την ταινια δεν την εχω δει ποτε....
ετσι δεν μπορω να εκφέρω γνώμη..

ειναι ενδεικτικη του ρευματος του ''υπαρξισμού''




υπαρξισμος... απο την πλευρα του σκηνοθετη ??
ή απο την πλευρα του θεατη ??
αυτη ειναι η δικη μου απορια...
-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Φανης Παρ Ιουλ 26, 2013 2:04 pm

Τελικα το ειχα δει τον προμηθεα..
Δεν νομιζω να ειναι το "αλιεν 5"

Μια φτηνη απομιμιση ισως για μενα ειναι...
Φανης
Φανης

Αριθμός μηνυμάτων : 280
Ημερομηνία εγγραφής : 30/05/2013
Τόπος : Θεσσαλονικη

http://www.usbekits.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από -nikos- Παρ Ιουλ 26, 2013 6:11 pm

και μια ταινια της προκοπης......



χωρις κρυφες εννοιες ...στα ισια-ντομπρα και σταρατα.
-nikos-
-nikos-
Admin

Αριθμός μηνυμάτων : 2887
Ημερομηνία εγγραφής : 29/05/2013

https://doityourself123.forumgreek.com

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Απ: Κινηματογραφικά

Δημοσίευση από Χρήστος Παρ Ιουλ 26, 2013 7:55 pm

Από τις αγαπημένες μου, αλλά όποιες έχουν άλλη δομή είναι ανεπρόκοπες δλδ? lol! lol!

Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Κινηματογραφικά Empty Sam

Δημοσίευση από Χρήστος Σαβ Ιουλ 27, 2013 3:19 pm

Κινηματογραφικά Tumblr_mnhjdvwjnQ1qfhre5o1_500
 
Πρόσφατα ξαναείδα την ταινία του Fuller, “White Dog” (1982).
 
Από παιδί του πιεστηρίου, γρήγορα μεταπήδησε στην δημοσιογραφία σε πολύ νεαρή ηλικία, γυρνώντας την Αμερική την εποχή της ύφεσης με μια γραφομηχανή παραμάσχαλα. Μετά ήρθε ο πόλεμος και κατατάγηκε σαν απλός οπλίτης για να τα δει όλα.
 
Αποβάσεις στην Αφρική, Σικελία, Νορμανδία, μάχες στο Βέλγιο για να καταλάβει πως μέχρι τότε, ότι είχε δει ήταν σαν πενταήμερη μπροστά στο τελικό δέος κατά την απελευθέρωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης Falkenau στην Τσεχοσλοβακία που μπόρεσε και κατέγραψε με την κάμερα που του είχε στείλει από την πατρίδα η μαμά.
 
Κινηματογραφικά Fuller-wenders-celluloid
 
Ο αεικίνητος Fuller με την χαρακτηριστική φάτσα και το τεράστιο πούρο πάντα καρφωμένο στο στόμα, ποτέ δεν έπαψε από την αρχή μέχρι το τέλος να αποτελεί το πετραδάκι στο παπούτσι των από πάνω. Αν θέλεις αμεσότητα και ντομπροσύνη (Βούλγαρη περίμενε σου ‘ρχεται…) πρέπει να δεις τις ταινίες του. Nα τους τα χώνει από μέσα , να κοροϊδεύει τους ψευτοηρωισμούς, να σχολιάζει τον τύπο, να μιλά για ρατσισμό στα ίσια σε ταινία του 51 για την Κορέα ενώ καλά - καλά δεν είχε αρχίσει ο πόλεμος. Και πάντα να μιλά για το ψέμα, το ψέμα που κρύβεται ακόμη και στην σκιά του κάδρου, πόσο μάλλον στα χείλη και το μυαλό μας. Το ψέμα που και ο ίδιος παραδέχεται ότι καραδοκεί στις ταινίες του. «Σας είπα ψέματα, 5 λεπτά είναι τρομερά πολύς χρόνος για μια πραγματική μάχη».
 
Ο χαμηλός προϋπολογισμός των ταινιών του να θεωρήσω πως συνεπικουρεί στο τελικό αποτέλεσμα της αμεσότητας – ωμότητας χωρίς πολλά στολίδια και της ματιάς σε βάθος. Τα πλάνα στα μάτια των πρωταγωνιστών λένε τόσα πολλές φορές, που ούτε 6 Ράιαν μαζί δεν θα μπορούσαν ποτέ να πουν.
 
Και το 1982 γυρίζει το White Dog για να μην παρουσιαστεί ποτέ επίσημα στις mainstream αίθουσες. Δεν νομίζω πως το βασικό θέμα είναι απλά ο ρατσισμός. Ούτε ακόμη τυχόν ερωτήματα που μπορεί να σου γεννηθούν από την ταινία: Τελικά μπορεί να ξεριζωθεί κάτι αν μας έχουν ήδη προγραμματίσει?
 
Για εμένα το νόημα βρίσκεται σε μερικές ατάκες των χαρακτήρων σκόρπιες, που ίσως και να περάσουν απαρατήρητες την πρώτη φορά που θα δεις την ταινία, αλλά καταδεικνύουν το κτήνος καλύτερα από τα ματωμένα σαγόνια του σκύλου, ή τις επιφανειακές στιγμές φόρτισης.
 
Κινηματογραφικά White-dog
Χρήστος
Χρήστος

Αριθμός μηνυμάτων : 236
Ημερομηνία εγγραφής : 02/06/2013

Επιστροφή στην κορυφή Πήγαινε κάτω

Σελίδα 1 από 7 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7  Επόμενο

Επιστροφή στην κορυφή


 
Δικαιώματα σας στην κατηγορία αυτή
Δεν μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης